ایشان همچنین با بیان مساله عدالت خواهی و تبیین این گفتمان به وسیله دانشجویان می‌فرمایند: «اگر مثلاً شعار عدالتخواهى که حالا یک مسئولى این را بر زبان آورده، گفته می‌شد، بعد هم تمام می‌شد، کسى در جامعه پرچم عدالتخواهى را به دست نمی‌گرفت.
مطمئن باشید یک دولت عدالتخواه و یک گفتمان عدالتخواهى مثل امروز به وجود نمى‌آمد. شماها کردید؛ کار شما جوان‌ها بود؛ به عنوان جنبش عدالتخواهى، به عنوان طرح مسئله عدالتخواهى – نمی‌خواهم حالا به یک تشکیلات خاص اشاره کنم – این را در دانشگاه‌ها جوان‌هاى مؤمن، جوان‌هاى متعهد، جوان‌هاى بامسئولیت مطرح کردند، گفتند؛ وقتى تکرار شد، به شکل یک گفتمان عمومى درمى‌آید و نتیجه‌اش را در گزینش‌هاى مردم، در جهتگیریهاى مردم، در شعارهاى مردم، در انتخابات مردم، نشان می‌دهد.»
رهبری درخصوص نخبه پروری سیاسی نیز می‌فرمایند: «ما راجع به نخبه‌پرورى علمى بحث کردیم، من حالا نخبه‌پرورى سیاسى را توصیه می‌کنم. من تأیید می‌کنم که در بخش‌هاى تبلیغات و صدا و سیما، نخبه‌هاى سیاسى و نخبه‌هاى اجتماعى باید مطرح بشوند؛ یکى از دوستان اینجورى فرمودید، که کاملاً درست است؛ مورد تأیید من است و این کار ان‌شاءاللَّه باید بشود؛ لیکن بخشى از نخبه‌پرورى هم مربوط به شماست؛ یعنى در محیط تشکل‌هاى دانشجوئى، نخبه‌هاى سیاسى پرورش پیدا کنند؛ فضا را آماده کنید.
این دیگر دست دولت و دست محیط خارج از دانشگاه نیست؛ دست خود شماست. از فکر، از ذهن استفاده کنید، ببینید چگونه می‌توانید محیط بحث و استدلال و ورزیابى فکرى و تقویت روحیه و تقویت امید و محکم کردن پایه‌هاى فکر سیاسى را در این طبقه جدیدى که بعد از شما مى‌آیند، برنامه‌ریزى کنید که خاطرجمع باشیم که مجموعه دانشجوئى در دوره بعد و دوره‌هاى بعد، همچنان در جهت همین هدف‌هاى بلند و آرمان‌هاى خوب پیش خواهد رفت.»
ایشان در مورد تایید و حمایت‌شان بر دولت و نهادها می‌فرمایند: «بنده از دولت‌ها حمایت کرده‌ام، از این دولت هم حمایت می‌کنم؛ این به معناى این نیست که همه جزئیات کارهائى که انجام می‌گیرد، مورد تأیید من است، یا حتّى من از همه‌اش اطلاع دارم؛ نه، لازم نیست. اطلاع رهبرى از آن مجموعه حوادث و رویدادهائى لازم است که به تصمیم‌گیری‌هاى او، به جهتگیریهاى او و به انجام تکالیف و وظائف او ارتباط پیدا می‌کند، نه اینکه حالا از همه چیزهائى که در محیط دولت و محیط کار وزارتخانه‌ها اتفاق مى‌افتد، باید حتماً رهبرى مطلع باشد؛ نه، نه لازم است، نه ممکن است.
بعضى از اشخاص و بعضى از کارها ممکن است در مجموعه دولتى وجود داشته باشد که صددرصد مورد اعتماد و مورد تأیید ماست، اما آن کار را ما تأیید نکنیم؛ چون دلیل ندارد که رهبرى وارد محیط اجرائى شود؛ به دلیل اینکه مسئولیت‌ها مشخص است و باید مسئول، وزیر، رئیس فلان مرکز یا بنگاه فرهنگى یا اقتصادى، وظائف خودش را انجام بدهد.»
ایشان همچنین می‌فرمایند: «آن چیزى که ما از محیط دانشجوئى‌مان انتظار داریم، پیشرفت علم، پیشرفت اندیشه سیاسى، عمق اندیشه دینى و ایمان دینى، عمق معرفت دینى و روشن‌بینى دینى، دست یافتن به قلمروهاى جدید؛ هم در زمینه‌ى علم، هم در زمینه سیاست، هم در زمینه‌ى معرفت دینى در محیط دانشجوئى است؛ البته به کمک راهنمایان هر بخشى. شما براى کار علمى باید استاد داشته باشید، براى کار معرفت دینى باید استاد داشته باشید، براى کار سیاست هم همینجور است. کار را شما می‌کنید؛ او راهنمائى می‌کند.»
