جدی می فرمایید؟!

به گزارش آوای بوشهر ؛ مرکز آمار در گزارش اخیرش از وضعیت بازار اشتغال کشور که مربوط به آخرین فصل ۱۴۰۲ است، نرخ بیکاری در کشور را ۸٫۱ درصد اعلام کرد که کمترین مقدار از سال ۱۳۸۶ تاکنون است و یک درصد کاهش نسبت به دوره مشابه (زمستان ۱۴۰۱) دارد.

بوشهر در میان ۳ استان با پایین ترین نرخ بیکاری

در گزارش مرکز آمار، نرخ بیکاری استان بوشهر در پایان سال گذشته ۶٫۱ درصد اعلام شده که دو واحد از میانگین کشوری پایین تر است.

براین اساس، بوشهر پس از استان های قزوین (۴٫۷ درصد) و خراسان جنوبی (۵ درصد) بهترین وضعیت را از نظر پایین بودن نرخ بیکاری به خود اختصاص داده است.

به عبارتی، نرخ بیکاری زمستان گذشته استان بوشهر نسبت به دوره مشابه (زمستان ۱۴۰۱) دو درصد بهبود یافته است.

نکته قابل تامل اینکه، با وجود افزایش ۲ درصدی نرخ مشارکت استان (جمعیت فعال و آماده کار)، نرخ بیکاری کاهشی شده، یعنی مرکز آمار معتقد است بازار کار بوشهر توانسته به رشد جمعیت نیازمند کار پاسخ مثبت دهد.

آیا رفاه جامعه بیشتر شده است؟

برای اینکه کاهش نرخ بیکاری بوشهر مورد توجه و پذیریش افکار عمومی باشد، نیازمند شفاف سازی است که مثلا چه تعداد و در کجاها سر کار رفته و شاغل شده اند.

به عبارتی، کاهش نرخ بیکاری به این معناست که سرمایه‌گذاری در اقتصاد افزایش پیدا کرده و رفاه جامعه بالا رفته است. اما واقعا در نگاه عمومی هم اوضاع این چنین رو به بهبود و گل و بلبل است؟ یا به دلیل گرانی ها و تورمی که اتفاق افتاده و سیاست هایی که شاهدیم، روز به روز سفره مردم کوچک تر شده است؟

به هرحال، شاخص‌های اقتصادی باید یکدیگر را تایید کنند، از این رو وقتی بوشهر جزو سه استان دارای پایین نرخ بیکاری معرفی می شود، باید مشخص شود که این آمار چگونه و بر اساس چه ارقامی بدست آمده است. چه میزان از اشتغال به دست آمده ثابت و اصطلاحا جزو مشاغل شایسته است؟

کاهش کیفیت مشاغل، همسو با کاهش نرخ بیکاری

با وجود اینکه آمارها از از کاهش نرخ بیکاری در سال ۱۴۰۲ حکایت می‌کنند، نشانه‌هایی در همین آمارها وجود دارد که نشان می‌دهند این کاهش در بیکاری، با بی‌کیفیتی اشتغال در اقتصاد ایران همراه بوده است.

مرکز پژوهش‌های مجلس در گزارشی که چندی پیش در این راستا منتشر کرد، از «افزایش نسبت کارکنان مستقل از شاغلان»، «افزایش سهم اشتغال بخش خدمات» و «رشد جابجایی های شغلی میان بخش‌های اقتصادی» به عنوان سه نشانه برای کاهش کیفیت مشاغل یاد کرده است.

به علاوه، به نظر می‌رسد که در کنار این سه نشانه، بخش مهمی از افزایش اشتغال نیز ناشی از کاهش اثرات شیوع ویروس کرونا بر بازار کار بوده است که نمی‌توان آن را اشتغال با کیفیتی ارزیابی کرد.