مصطفی ارجمند
میانه ی دی ماه ۱۳۹۶ و اوایل دولت دوم حسن روحانی و فرمانداری کریم علی حسنی، به بخشداری بردخون منصوب شد. پیش از این، مسئولیت حراست فرمانداری کنگان را برعهده داشت.

زمزمه انتصاب علی اخلاقی به بخشداری بردخون از دوران فرمانداری عبدالنبی یوسفی در کنگان آغاز شد؛ یوسفی فرماندار باسابقه و کاربلدی که کارنامه اش نشان می دهد در مدیرپروری تواناست احتمالا سکوی پرش علی اخلاقی و دیگرانی شد که کنارش بودند.
معارفه علی اخلاقی در بخشداری بردخون شهرستان دیر، با وجود صدور حکم، به تاخیر افتاد و مصادف شد با جابجایی دو فرماندار؛ عبدالنبی یوسفی از کنگان به عسلویه رفت و فتح الله نوروزی فرماندار جم که پیشتر در گناوه معاون عبدالنبی یوسفی بود به جای او به کنگان رفت.
سرانجام، با وجود اینکه فتح الله نوروزی تمایلی به از دست دادن نیرویی جوان و فعال چون علی اخلاقی در کنگان نداشت اما معارفه انجام شد و او رسما بخشدار دولت روحانی شد.
سیاسیون می دانند که کار در بخشداری های مستقل با توجه به محدودیت های مالی و منابع انسانی بسیار سخت تر از بخشداری های مرکزی است که زیر سایه فرمانداری ها روزگار می گذرانند اما علی اخلاقی توانست نام خود را میان بخشدارهای خوب دولت روحانی ثبت کند، شاید نسبتش با رسانه و کار رسانه ای هم در این خوشنامی بی تاثیر نبود.
علی اخلاقی تا پایان دولت روحانی در کسوت بخشدار ماند و فرصت ارتقا نیافت. با شروع دولت سید ابراهیم رئیسی، گمان می رفت او نیز چون سایر مدیران سیاسی از دایره سیاست حذف شود اما خالص سازی دولت مرحوم رئیسی، بخشدار موفق دولت روحانی را غرق نکرد احتمالا نه به این دلیل که حامیان رئیس جمهور رئیسی مایل به ابقا یا ارتقای علی اخلاقی در دولت ایران قوی شان بودند بلکه دو دوتا چهارتای فرماندار دولت رئیسی در شهرستان دیر، او را به این نتیجه رساند که علی اخلاقی می تواند در دولت جدید هم یاریگرش باشد.
پیچیدن خبر معرفی علی اخلاقی از سوی یونس باربرز فرماندار دیر به عنوان معاون برنامه ریزی و هماهنگی امور عمرانی فرمانداری دیر، به قدری عجیب و غیرمنتظره بود که پچ پچ ها در مخالفت با ارتقای مدیر دولت روحانی در دولت رئیسی به مکاتبه و انتقاد رسید اما فرماندار دیر مصمم بود تا علی اخلاقی را کنار خود داشته باشد و چنین هم شد.
علی اخلاقی البته اگر ذائقه اش هم با دولت رئیسی چندان نسبتی نداشت اما معاونت عمرانی موهبتی بود تا هم توانایی اش را به رخ بکشد و هم در دام چرخش سیاسی و تغییر موضع گرفتار نشود. معاونت های عمرانی را برای مدیران غیرسیاسی ساخته اند و طی سال های گذشته از این موارد کم نداشته ایم. نمونه نزدیکش می شود مسلم سلیمانی؛ بخشدار مرکزی جم در دولت احمدی نژاد، معاون فرمانداری در دولت روحانی و معاون فرمانداری در دولت مرحوم رئیسی و حالا فرمانداری دولت پزشکیان را یکجا در کارنامه دارد. نمونه کمی دورترش هم می شود عبداله نادری که در مورد نادری هم خواهم نوشت…
سقوط هلی کوپتر و پایان دولت رئیسی و انتخاب مسعود پزشکیان به ریاست جمهوری هم به دوران مدیریت علی اخلاقی پایان نداد؛ از چندماه پیش در محافل سیاسی نام علی اخلاقی به عنوان گزینه فرمانداری یکی از شهرستان های چهارگانه جنوب بر زبان ها بود؛ علی اخلاقی این بار قصد داشت ارتقا را از دولت خالص ساز به دولت وفاق برساند و البته این اراده، شدنی تر از ارتقا در دولت رئیسی بود.
فرمانداری علی اخلاقی البته با اما و اگر در مدیریت استان مواجه شد و شنیدم که به جوانی اش خرده گرفته بودند! اخلاقی اگرچه به فرمانداری نرسید اما باز هم ارتقا یافت و به معاونت سیاسی فرمانداری کنگان رسید. معاون سیاسی جانشین فرماندار محسوب می شود و اندکی از معاونت عمرانی به راس هرم نزدیک تر است.
علی اخلاقی نشان داده کارش را خوب بلد است؛ در دام تندروی و کندروی ها گرفتار نمی شود و شم سیاسی خوبی دارد که او را در تمیز و تشخیص، یاری می کند. شاید اگر انگ جوانی بر پیشانی اش نبود امروز باید فرماندار بود و فردا استاندار…
گویا جوانی هم فقط توی سخنرانی ها و وسط جنگ چیز خوبی است برای مدیریت های میانی و کلان، دردسر ساز است و چُرت نیم چاشت مدیریتی را پاره می کند…