ورزشی ها از عدم حضور متولیان ورزش در سالن ها هم، شکایت داشتند. آنها معتقد بودند که حضور متولیان ورزش در سالن ها، می تواند نشاط و شادابی را در ورزش دوستان تقویت و سالن ها را هم از این اوضاع نامناسب برهاند.
در میان گلایه های جوانان از وضعیت فوتبال و فوتسال شهرستان، به نکات جالبی هم اشاره شد. یکی از موارد، ثبات بالای مدیریت هیئت فوتبال شهرستان است! از هر کس پرسیدیم رئیس فعلی هیئت فوتبال چند سال است که فوتبال را هدایت می کند، همگی، گزینه ی ” از زمانی که به یاد داریم ” را انتخاب کردند. به راستی مدیریت هیئت فوتبال چند سال است که تغییر نکرده؟ هیئت فوتبال چه برنامه هایی برای جلوگیری از رکود فوتبال و فوتسال دارد؟ آیا زمان دمیدن روحی تازه در کالبد شهرستان، با بهادادن به جوانان نیست؟
اما براستی چرا وضعیت ورزش شهرستان بدین گونه است؟ متولیان ورزش در شهرستان چه می کنند؟ چه کسی باید برای ورزش شهرستان برنامه ریزی کند؟ مگر ورزش جزء ارکان سه گانه ی مورد تاکید مقام معظم رهبری – تحصیل، تهذیب، ورزش- نیست؟ حال چگونه است که دوست داران ورزش بدین سان رنج می بینند و متولیان نظاره می کنند؟ چه باید کرد؟
البته دوستان و متولیان ورزش شهرستان می توانند با دست یازیدن به بهانه ی شیرینی چون کمبود نقدینگی، جوابی دهن پرکن را به ورزش دوستان ارائه نمایند اما بررسی واقعیت های موجود نشان می دهد که ضعف مدیریت و عدم برنامه ریزی مناسب و کاربردی ،عامل اصلی در بروز این وضعیت دلخراش است.
تصاویر درج شده، سالن ورزشی جام جم را به تصویر می کشد. بیش از نیمی از کولرها خاموش و در انتظار سرویس، لامپ های سالن عمدتا شکسته یا سوخته، کف پوش سالن مناسب برای شکستن دست و پا، بهداشت محیط بسیار نامناسب، سرویس بهداشتی تهوع آور و در یک کلام شباهت این سالن به مخروبه بیشتر از سالن ورزشی است. سالن دیگر هم البته چندان مناسب نیست اما به هر حال از سالن جام جم بهتر است…
