نشانه هایی از استیصال در شهرداریهای استان

سجاد بهزادی: با تصویب شورای عالی انقلاب فرهنگی، روز چهاردهم تیرماه ” روز شهرداری ها ” نام گذاشته شده است. شهرداریها به توسعه شهری در ابعاد مختلف می پردازند و شوراهای شهرنیز به عنوان نمایندگان مردم وظیفه وضع مقررات، تعیین راهبردها و سیاست‌های کلی و تصویب بودجه و برنامه شهرداری و نظارت بر عملکرد شهرداری‌ها را بر عهده دارند.اما نشانه هایی وجود دارد که حال و هوای این روزهای شهرهای استان خوب نیست و در این یادداشت به مصداق هایی پیرامون این موضوع پرداخته میشود.
• در ابتدای کلام باید گفت شکست ‌انکارنشدنی در مدیرت شهری بسیاری از شهرداری های استان را می توان دید. وضعیت مالی شهرداری‌ها، عدول شهرداری‌ها از ضوابط شهرسازی و مقررات ساخت‌وساز در شهرها ،تراکم فروشی، فساد و سوءاستفاده‌های مالی در برخی شهرداریها، نشانه هایی از استیصال آنها در آستانه ” روز شهرداریهاست”.
• اختلافات درونی شوراها و شهرداریها در برخی شهرهای استان ،همیشه یکی از دغدغه های مهم شهروندان بوده است که مانع توسعه و پیشرفت شهر و عامل از بین رفتن بسیاری از فرصت هاست. در این ارتباط مرکز استان نمونه بارزی از این اختلافات است که همچنان بدون شهردار اداره میشود.
• متاسفانه بسیاری از شهرهای استان انگیزه و تعریف بدیعی از مشارکت خصوصی وعمومی سرمایه داران شهر خود،در توسعه پروژه های شهری ندارند و همچنان برای اجرای پروژه های خود نیزبا مانع جدی ” عدم مشارکت شهروندان” روبرو هستند.. بعنوان مثال پروژه های مختلفی در شورا و شهرداری جم مصوب میشود اما به دلیل عدم مشارکت سرمایه داران و مالکان و شهروندان بر زمین می ماند.
• بخشی از منابع مالی شهرداری ها از ابتدا تا کنون در حوزه‌هایی خرج میشده است که هیچ ربطی به وظایف قانونی آنها ندارد.پرداخت حقوق برخی از کارمندان دیگر سازمان ها و نهادها و کمک نقدی و غیر نقدی به حوزه هایی که مربوط به دیگر سازمان ها می باشد از جمله این هزینه هاست.گفته میشود گاها مصلحت های درون سازمانی، جاه‌طلبی‌ها و تمرکز قدرت وایجاد حاشیه امن مدیریتی و جلب رضایت مافوق دلیل این امر بوده است و همچنان این رویکرد ادامه دارد.
• اکنون پس از دو دهه ؛سوال جدی پیش روی شهرداری های برخی شهرهای متمول استان از جمله شهرهای جنوبی قرار دارد. چرا این شهرها که حداقل بودجه های میلیاردی تا کنون از محل درامد عوارض آلایندگی نفت و گاز داشته اند درآمد پایداری ندارد؟ وابستگی شدید شهرداری ها به عوارض ساختمان، فروش تراکم، جریمه تغییر کاربری اراضی، جریمه افزایش تعداد طبقات ساختمان، جریمه کمیسیون ماده صد و… نشان می‌دهند که درآمدهای تحصیل‌شده از سوی این شهرداری ها‌ پس از سالها همچنان پایدار نیست. اکنون نیز اگر سوال شود اساسا شهرداری های پردرآمد استان چگونه می خواهد منابع پایدار مالی برای خود ایجاد کنند؟پاسخ روشنی دریافت نخواهی کرد.