محرم می آمد رسم بود که آینه ها را به نشانه محرم وارونه می کردند و یا به آنها خاکستر می زدند. معمولاً حسینیه به دست کسانی بود که سهم امام داشتند و یا موقوفه ای از امام داشتند و یا در اختیار آنها بود. موقوفه ها به صورت ارثی به وارثان می رسید و هرینه های حسینیه در ده شب ماه محرم از همین طریق تأمین می شد و اگر چیزی اضافه می آمد برای صفر خرج می کردند.
آوای جم:در پنجمین قسمت از سلسله گزارش های طرح هر شب یک حسینیه، به حسینیه علی اصغر محله گلستان شرقی از توابع شهر انارستان می پردازیم.
به گزارش آوای جم:محله گلستان شرقی از محله های جنوبی شهر انارستان است. اجداد این محل، قریب ۳۰۰ سال پیش در روستای حرمی اناری زندگی می کرده اند. از همان زمان ها، مردم مراسم عزاداری سیدالشهدا برگزار می کرده اند و حسینیه ای که به همین منظور ساخته بودند را طی دهه های متوالی مرتباً مرمت می کردند.
با مهاجرت مردم از آن محل به محله فعلی، ابتدا پیش از ساخت حسینیه، مراسم عزاداری در منزل شخصی به نام حاج ابوالحسن احمدی برگزار می شده است. بعد از ساخت اولین حسینیه که بعد از انقلاب با سنگ و سیمان ساخته شده است، مرحوم حاج میرزاعلی یوسفی متولی حسینیه بوده است. ایشان بسیار علاقمند به عاشورا و اهل بیت بود. در خانه ایشان وقتی محرم می آمد رسم بود که آینه ها را به نشانه محرم وارونه می کردند و یا به آنها خاکستر می زدند. معمولاً حسینیه به دست کسانی بود که سهم امام داشتند و یا موقوفه ای از امام داشتند و یا در اختیار آنها بود. موقوفه ها به صورت ارثی به وارثان می رسید و هرینه های حسینیه در ده شب ماه محرم از همین طریق تأمین می شد و اگر چیزی اضافه می آمد برای صفر خرج می کردند.
در سال ۱۳۷۶، شخص نیکوکاری به نام آقای حاج محمد دوراهکی اهل دوراهک، که از جانبازان جنگ تحمیلی و از خیران بسیار خیراندیش منطقه بوده سنگ بنای حسینیه فعلی را گذاشت. ایشان نیمی از هزینه های حسینیه را تأمین کرد و بقیه هزینه ها اعم از ساخت، تجهیز و تأمین اسباب حسینیه را کشاورزان و مالکان محل پرداختند. به خاطر همین، این حسینیه مشهور به حسینیه مالکان بخش ریز شده است.
حسینیه دارای آشپزخانه ای است که با فاصله از ساختمان اصلی حسینیه قرار دارد و زنان روستا در آن کار پخت و پز و آماده سازی غذا را انجام می دهند.
نحوه برگزاری مراسم به این صورت بوده که بعد از اذان و نماز مغرب و عشاء ذکر سیدالشهدا می گرفتند. ذکر را اغلب به صورت سه نفره اجرا می کردند که بیانگر این بود که آن شب مراسم روضه خوانی برقرار است. بعد از آن روضه الشهدا و سپس نوحه و پیش خوانی می خواندند.
به لحاظ تهیه اسباب پذیرایی و ضیافت مراسم، هر شب یک نفر نذر می کند. بعضی سال ها یک نفر دو شب نذر دارد طوریکه تا ۱۳-۱۴ شب مراسم برقرار می شود. اگر هم کسی زیادتر نذر داشته باشد به دهه آخر صفر محول می کند.
در این مراسمات آقایان هاشم حیدری، احمد احمدی و احمد حمزوی به ترتیب، روضه الشهدا، نوحه و پیش خوانی می خوانند.
در پایان از آقای محمدامین حیدری از اندیشمندان و چهره های برجسته و فعال انارستان به خاطر ارایه اطلاعات و همکاری با سایت آوای جم تشکر می شود.
عکاس آذین خواه و صبوری
