بهره کشی از طبقه کارگر در طول تاریخ تمدن بشر همیشه بوده و تنها روش و نوع آن تغییر کرده است و امروز نیز این بهره کشی به شکل نوین آنهم در قرن ۲۱ اجرا می شود.
کسی که نمی داند فردا هم سر کار هست یا نه چگونه مسولیت یک فرد دیگر و یک زندگی را بر دوش بگیرد؟!
حمایت از اقشار ضعیف و طبقه کارگر شعاری شده است که در تمامی نقاط جهان برای رسیدن به قدرت استفاده می شود خواه در آمریکا باشد یا اروپا، چین باشد یا ایران اما به واقع آیا کسی برای حمایت از این قشر اقدام جدی کرده است؟
نگاهی به اخبار بین الملل نشان می دهد که وضعیت طبقه کارگر در هیچ یک از نقاط جهان مطلوب نیست، نه در اروپایی که اقتصاد سوسیالیستی بر آن حاکم است، نه در اقتصاد سرمایه داری آمریکا و نه در اقتصاد کمونیستی چین که شعارش حمایت از طبقه کارگر بوده و پایه آن توسط اتحادیه های کارگری برای اولین بار در روسیه نهاده شد.
اما با در ایران چه؟ آیا در اقتصاد اسلامی ایران نیز باید همانند سایر اقتصادها این طبقه به عنوان ضعیف ترین قشر جامعه تلقی شود؟ جایگاه کارگر در اقتصاد اسلامی چیست؟
برای کارگر همین شآن کافی است که پیغمبر اسلام بر دستان یک کارگر بوسه می زند، با این حال در اقتصاد امروز ایران بر دستان پینه بسته این طبقه نه تنها بوسه ای زده نشد بلکه اقتصاد سرمایه داری به شکل جدید از این طبقه بهره کشی کرد.
در دوران قدیم بهره کشی از یک فرد تنها به اندازه خود آن فرد بود به عبارت دیگر اگر یک کارگر با کار کردن در معدن ۵ تومان سود ایجاد می کرد ۴۰ درصد از سود را می گرفت و مابقی به جیب سرمایه دار می رفت که در این بین کار اصلی را کارگر انجام می داد اما سود بیشتر به سرمایه دار می رسید. استعمار طبقه کارگر همین است که کار را فرد دیگری انجام دهد اما سود بیشتر نسیب دیگری شود.
این بیماری به دوران ما نیز سرایت کرد با این تفاوت که در زمان ما کارگر با ماشین فعالیت می کند و کار وی اگر ۱۰۰ واحد سود ایجاد کند تنها ۱۳ درصد به او می رسد و مابقی به جیب طبقه سرمایه دار می رود آنچنان که گزارش های رسمی اعلام کردند سهم دستمزد کارگر کمتر از ۱۳ درصد قیمت تمام شده کالا است و مابقی به جیب تامین کننده مواد اولیه و سرمایه گذار و کلیه کسانی که با پولشان کار می کنند می رود.
درست است که در این بین حقوق طبقه کارگر افزایش یافته اما از کارگر بهره بیشتری حاصل شده است؛ به عبارت دیگر بهره کشی از طبقه کارگر در قرن ۲۱ بیشتر از دوران فرعون مصر است.
صالحی : کارگران حاضرند حقوق کمتر بگیرند اما امنیت شغلی داشته باشند
ولی الله صالحی در گفت و گو با خبرنگار افکارنیوز تصریح کرد: این روزها کارگر حاضر است حقوق کمتری بگیرد اما تضمین کار برای ۲ یا ۳ سال داشته باشد.
وی ادامه داد: وضعیت کار در یک کشور زمانی خوب می شود که امنیت شغلی پایدار بر آن کشور حاکم باشد و امروز در کشورهای اروپایی به این دلیل شاهد تظاهرات هستیم که در آنها امنیت شغلی پایدار از بین رفته است.
صالحی یکی از دلایل عدم تمایل جوانان برای ازدواج را نداشتن ثبات شغلی عنوان کرد و افزود: کسی که نمی داند فردا هم سر کار هست یا نه چگونه مسولیت یک فرد دیگر و یک زندگی را بر دوش بگیرد. یا کسی که می خواهد خانه خریداری کند و قسط بپردازد چگونه اطمینان کند که می تواند سال آینده نیز قرار داد خود را تمدید کند.
نماینده کارگران در شورای عالی کار تصریح کرد: معیشت کارگران در طول سالهای اخیر نه تنها قدرت نگرفته بلکه به دلیل وجود تورم بالا و رشد کم حقوق هر روز کاهش نیز یافته است. به عنوان مثال امسال با وجود تورم ۲۶ درصدی که مرکز آمار اعلام کرد افزایش حقوق کارگران تنها ۱۸ درصد بود و این به معنای کاهش ۸ درصدی توان معیشتی کارگران است.
گفتنی است بر اساس برنامه پنجم توسعه برای حفظ قدرت خرید کارگران هر ساله حقوق آنها باید حداقل برابر با تورم رشد یابد اما در سه سال گذشته میزان رشد دستمزد کمتر از نرخ تورم است به عبارت دیگر توان کارگر در طول این سالها به شدت کاهش یافته است.
