درست همین چند مدت پیش بود که مقام معظم رهبری در خصوص عدالت مطالبی را بیان فرمودند و سپس در جمله ای تکان دهنده بیان داشتند که «وضع فعلی عدالت مطلقا راضی کننده نیست».
داشتم از درد به خود می پیچیدم اما واقعیت داشت. آنچه مقام معظم رهبری از آن سخن گفتند هشداری بود به مسئولین در خصوص کمرنگ شدن مبحث عدالت در جامعه. بی گمان تبعات این روند نا میمون دامن دشمنان عدالت را هم روزی خواهد گرفت و از عرش به فرششان خواهد کشید….
الحکم یبقی مع الکفر ولا یبقی مع الظلم
درست همین چند مدت پیش بود که مقام معظم رهبری در خصوص عدالت مطالبی را بیان فرمودند و سپس در جمله ای تکان دهنده بیان داشتند که «وضع فعلی عدالت مطلقا راضی کننده نیست». داشتم از درد به خود می پیچیدم اما واقعیت داشت. آنچه مقام معظم رهبری از آن سخن گفتند هشداری بود به مسئولین در خصوص کمرنگ شدن مبحث عدالت در جامعه. بی گمان تبعات این روند نا میمون دامن دشمنان عدالت را هم روزی خواهد گرفت و از عرش به فرششان خواهد کشید. جامعه ی ایران با شعار عدالت خواهی و برابری و برادری دست به اقدامی یازید که جهانیان را به حیرت انداخت انقلابی بر آمده از اعتقادات ناب ملتی مسلمان و خداباور.اما اکنون و پس از گذشت ۳۰ سال به جایی رسیده ایم که باید بگوییم عدالت در تمامی ابعاد آن در کشور ما به بیماری رو به مرگ شبیه گشته است. مصداق روشن آن ، همان چیزی است که اکنون در جامعه می بینیم «هر که قویتر، برتر.»
پس از بیست واندی سال پایمالی حقوق مردم شهرستان و ساکن کردن آنان در کنار خطوط لوله ی گاز آماده ی انفجار ، بالاخره فشارهای مردمی نتیجه بخش شد و مردم در یک پروسه ی فرسایشی برای تحقق حقوق لگد مال شده شان راهی سیستم قضا شده و دست به دامان وکیلی خبره !!! شده تا بتوانند اندکی از آنچه را از دست داده اند به دست آورند. پس از بازه زمانی چندین ماهه ودر برخی موارد چند ساله و صرف هزینه های بسیار، قیمت های به ظاهر کارشناسی شده به مالکان ابلاغ شد. قیمت ها به شکلی حیرت آور معلول دست ودلبازی کریمانه وسخاوتمندانه !!! کارشناسان سه گانه دادگستری ، وکیل و شرکت گاز بود!!! چنین برآورد قیمت هایی برای مردم بیشتر به شوخی شبیه بود تا قیمت. اما این همان زشت داستانی بود که باز هم در ادامه سریال ظلم در شهرستان جم به وقوع پیوست. با نگاهی ساده به قیمت های ارائه شده برای خانه های مردم ، به راحتی می توان اوج سرخوشی کارشناسان محترم را در برآوردها مشاهده کرد. اینکه کدام عقل سلیمی می تواند چنین ارقام ننگینی را متصور شود خود حکایتی است که باید وجدانی پاک یافت شود وپاسخی در خور شعور مردم ارائه دهد. بی گمان باور آنکه خانه مسکونی فردی را که با هزار خون دل ساخته شده به قیمت حدود بیست میلیون خریداری کنند بسیار سخت است اما حقیقت دارد. گویا کارشناسان محترم نمی دانند بیست میلیون چقدر است یا نمی دانند خانه چیست یا هرگز هزینه ی ساخت خانه را با عرق جبین و کد یمین پرداخت نکرده اند تا بدانند که خانه بزرگترین معضل جوانان امروز است و هزینه اش بیش از تصورات خوش باورانه کارشناسان محترم. باغ های مردم که سالیان سال پدران و اجدادشان در آنها سختی کشیده و به سرسبزی و طراوتش رسانده اند اکنون بازیچه ی قیمت های نامعقولی شده است که باید برآن اشک تحسر ریخت. تازه از این قیمت های اعلام شده هزینه ی وکیل را هم باید پرداخت کرد که فقط وفقط ۲۰ % نا قابل !!! است. خلاصه قرار است مردم بزرگوار که در شعارها ولی نعمتان مسئولین هستند با ۲۰ میلیون اعطایی ، در جایی دیگر زمین خریده ، خانه ساخته و برایش آب و برق وگاز و تلفن بگیرند و نصف پول باقیمانده را هم پس انداز کنند!!!
جناب وجدان بیدار جم؛
جهت اطلاع حضرتعالی وغور بیشتر در مسئله توجه شما را به نکاتی چند جلب می کنم؛
۱٫ مسئله ی حریم خط لوله گاز عمری بیست وچند ساله دارد که در طی این سالها هیچ بنی بشری از مردم ساکن در حریم خطوط موفق به احقاق حق خود نشده چرا که مسئولین محترم هر بار به طریقی از بار مسئولیت شانه خالی کرده و با دست به سرکردن مردم ، به خوبی وخوشی ۲۰ سال و۲۰ شب زندگی کردند.شاید اگر افزایش آگاهی های مردم نبود هیچ حقی به مردم اعطا نمی شد.
۲٫ در طی این ۲۰ سال دو فرض موجود است: مورد اول اینکه ؛ مسئولین محترم محلی در این چهار دولت گذشته ازماجرای لگد مالی حقوق آگاهی داشته و هیچ اقدامی برای اخذ حقوق مردم از غاصبان نکرده اند و مورد دوم اینکه از این موضوع آگاهی نداشته اند. هر کدام از این دو فرض را در نظر بگیریم مسئولین باید پاسخگو باشند که چرا در کنار گوششان این چنین ظلم رواداشته شده و آنان بی خبر بوده اند. و اگر با خبر بوده اند چرا برای مردم کاری نکرده اند؟
۳٫ پس از اعتراضات سخت و ماجراهای طولانی بالاخره مسئولین امر در شهرستان حقوق مردم را مورد تایید قراردادند اما شرکت حاضر به تمکین نشده و مردم را به دادگاه ارجاع داد تا در یک سیر فرسایشی و تحمل هزینه به اندک مبلغی قناعت کنند.
۴٫ در راستای احقاق حقوق، مردم ناچار به وکیل مراجعه کرده و اورا به عنوان نماینده ی خود برای احقاق حقوق انتخاب کردند. در بدو امر وکیل محترم با قرادادی محکم، ۲۰% از قیمت املاک افراد را به خود اختصاص داد.اینکه این دستمزد با کدام منطق ، قانون یا شرع موافق است سوالی است که باید وکیل محترم و مسئولین پاسخ دهند اما به راستی چه کسی بر کار وکلا نظارت می کند آیا هیچ نوع حساب وکتابی در کار نیست و وکیل به صرف وکیل بودن، می تواند هر مقدار که میلش کشید از مردم پول دریافت کند؟
۵٫ با توجه به اینکه وکیل جیب خود را برای ۲۰ درصد آماده کرده است منطق حکم می کند که هزینه های جاری دادرسی و ….. را خود وکیل پرداخت کند اما در کمال ناباوری حتی هزینه های جاری را هم مردم پرداخت کردند.
۶٫ روال طبیعی دادگاه به این طریق است که اگر فردی حق صاحب حقی را پرداخت نکند و وی متوسل به قانون شود در صورت محکومیت، فرد مقابل می بایست هزینه های دادرسی را هم پرداخت کند. اما گویا در پرونده غصب حقوق مردم روند برعکس است واین مردم هستند که تاوان رفتار غیرقانونی و به دور از انصاف خاطیان را می بایست پرداخت کنند!!!
۷٫ آیا پس از طی بیست سال مسئولین گاز موظف به پرداخت خسارت های جانبی و هزینه ی تاخیر در پرداخت نیستند. چگونه این جماعت توانسته اند بیست سال با جان ومال مردم بازی کرده و حاضر به پرداخت حقوقشان نشوند؟ در طی دو هفته عملیات تعمیر خطوط لوله آلودگی های صوتی و آلودگی های زیست محیطی ناشی از گود برداری و خاک برداری و … خسارات بسیاری را به مردم وارد کرد آیا نمی بایست مسئولین گاز پاسخگوی مردم باشند؟
۸٫ قیمت های اعلامی به مردم بسیار رندانه زشت است. به یقین کسانی که از باغ بی بهره بوده اند به هیچ عنوان نمی توانند برای خود سرپناهی تهیه کنند. کاش مسئولین و کارشناسان بدانند که چه می کنند؟ به راستی اگر آقازاده های عزیز شمال تهران یک متر زمین در حریم خط لوله داشتند هم همین گونه محاسبه می شد؟
۹٫ طبق قانون تملک اراضی برای طرح های عمرانی دولت ، هرگاه ملک محل زندگی و ممر اعاشه ی مالک باشد ۱۵ درصد به بهای عادله ی ملک افزوده می گردد. جالب اینجاست که این مورد هم محاسبه نگردیده است!!! بی گمان وکیل خبره ی دادگستری می بایست بیش از دیگران از این موضوع آگاهی داشته باشد اما….
۱۰٫ تا آنجا که حافظه تاریخی ام یاری می کند در برخی موارد شرکت ها برای یک زمین بی آب وعلف بسیار بیشتر از اینها هم هزینه کرده اند اما اینکه چطور اکنون برای خانه های مردم چنین حکم می کنند باید موشکافی شود.
در پایان وجدان بیدار عزیز ،باید بگویم که هرگز نمی خواستم این چنین سخن برانم اما باور کن از مروت به دور است که ببینی عدالت چنین خوار گشته و بازیچه، ظلم جولان می کند ، کس را یارای شماتت نیست و دردواره قلم به دست نگرفته و عقده گشایی نکند.می دانم به خوبی می دانم که باز هم مثل همیشه سخنانم چون بخار دهان در سرما یخ می بندد و بر زمین فرو می رود اما گفتم بگویم تا جوانانِ چون من، بدانند که زندگانی دنیا نمی ارزد که پا بر اجساد بیچار گان نهی و بالا روی. یقین بر یک جسد پایت خواهد لرزید و تو هم نردبان به هیچ رسیدن دیگری می شوی. پس بترس وجدان بیدار شهر من.
در پناه عادل دادگر – مصطفی ارجمند
