به گفته آقای حیدریان و خانم نوروزی، از بهورزان زحمتکش این روستا، کودک خردسالی به نام ع. ر از اهالی این روستا به دلیل کهولت سن و نابینایی پدر و اختلالات روانی مادر و همچنین مشکلات مالی و رفاهی خانواده، از اوایل روزهای تولد خود به شدت مورد بی مهری و بی توجهی والدین و تنبیه بدنی مادر بود که پس از مدتی به دلیل ابتلا به زردی شدید و غفلت والدین از درمان وی و جراحات و آسیبهای جسمی وارده، در معرض تهدید مرگ قرار گرفت. لکن با پی گیریها و حمایتهای به عمل آمده تیم سلامت متشکل از پزشک، کارشناس و کاردان و بهورز و همچنین دهیاری و اهالی محل، تلاش در جهت رفع مشکلات مالی و عاطفی این خانواده و درمان کودک مذکور آغاز شد و با مساعدتهای روحی و روانی به عمل آمده از مادر این کودک، مشکلات مذکور، حتی الامکان برطرف و کودک در آغوش خانواده و جلب محبت و رضایت والدین، مراحل رشد و تکامل خود را طی نموده و هم اکنون به سن ۸ ماهگی رسیده است. گزارش بهورزان خانه بهداشت این روستا، حاکی از آن است که با مشاوره ها و حمایتهایی که از مادر این کودک به عمل آمد، طرز برخورد و رفتار و علاقه وی نسبت به کودک خود بسیار تغییر نموده و کودک با تغذیه از شیر مادر، در حال حاضر از سلامت روانی و درجه رشد مطلوبی برخوردار است.
گفتنی است، کودک آزاری عبارت است از هر گونه فعل یا ترک فعلی که باعث آزار روحی و جسمی و ایجاد آثار ماندگار در وجود یک کودک شود. کودک آزاری دارای گستره وسیعی است و ممکن است در هر فرهنگ و اجتماعی که دارای ارزشهای اخلاقی خاص خود هستند، اتفاق بیفتد. این آزارها میتواند صدمهای جدی به کودکان وارد نموده و یا حتی باعث مرگشان شود. پژوهشها نشان میدهد از هر ۴ دختر و هر ۸ پسر، یک نفر از آنها در سنین قبل از ۱۸ سالگی مورد آزار و شکنجه والدین و اطرافیان خود قرار میگیرند. بنابراین حساسیت و توجه هر چه بیشتر مسئولان امر به پدیده مذکور و تلاش در جهت رفع آن یکی از رسالتها و وظایف خطیر نهادهایی چون بهزیستی، وزارت بهداشت و سایر ارگانهای ذیربط است.
{jcomments on}