سوال اول): آیا پوست میوهها و سبزیها خاصیتی دارند؟
پاسخ: پوست میوه نیز مانند قسمتهای دیگر آن دارای فوایدی است که میتواند در سلامت افراد تاثیر مثبتی داشته باشد. بسیاری از ترکیبهای آنتیاکسیدانی (ضد سرطانی) و بخش عمدهای از ترکیبات مفید رنگی در پوست میوهها مثل پوست پرتقال و سیب و برخی دیگر از میوههای رنگی، وجود دارد که حاوی ترکیبات ضد سرطانی است. فیبر موجود در پوست میوهها نیز که نقش مهمی در سلامت دستگاه گوارش ایفا میکند، میتواند از طریق مصرف پوست میوه به بدن برسد.
البته با وجود خواص موجود در پوست میوهها، همه آنها قابل خوردن نیستند. مثلا پوست پرتقال را به دلیل طعم تلخ و بافت خاص، به هیچوجه نمیتوان مصرف کرد. هر چند که برخی از شرکتهای تولیدکننده آبمیوه، برای بالا بردن خواص محصول خود، مواد آنتیاکسیدان موجود در پوست این نوع میوهها را تحت فرایند خاصی استخراج کرده و به محصول نهاییشان میافزایند.
سوال دوم): آیا مصرف پوست میوهها برای همه افراد مجاز است؟
پاسخ: نه، برخی افراد با مشکلات خاص گوارشی نباید میوه و سبزیها را با پوست مصرف کنند. چون پوست میوه به دلیل فیبر بالا محرک حرکات دستگاه گوارش است و میتواند به سیستم گوارش آنها آسیب بیشتری بزند. اما افراد سالم میتوانند میوههایی مثل سیب و گلابی را که پوست نازکی دارند، با پوست بخورند؛ البته به شرطی که با معیارهای بهداشتی شسته شده باشند.
سوال سوم): برخی اعتقاد دارند که سموم دفع آفات که در زمان پرورش میوه در باغها استفاده میشود، در پوست میوه باقی میماند و به همین دلیل باید پیش از مصرف، پوست آن را گرفت. آیا این اعتقاد درست است؟
پاسخ: بله، متاسفانه استفاده بیش از حد از کودها و سموم دفع آفات در مرحله رشد محصول باعث میشود مقدار زیادی از ترکیبات مضر در پوست میوهها و سبزیها تجمع پیدا کند و با مصرف این محصولات با پوست، مقدار زیادی از باقیمانده سموم را در پوست میوه وارد بدن فرد مصرفکننده میکند بهخصوص اگر زمان کافی از برداشت محصول تا مصرف آن سپری نشده باشد.
سوال چهارم): منظور از «زمان کافی» از موقع سم پاشی تا برداشت محصول چیست؟
پاسخ: خوشبختانه بسیاری از سموم شیمیایی حدود ۲هفته پس از سمپاشی تجزیه میشوند و از بین میروند. پس اگر فاصله زمانی بین سمپاشی تا مصرف میوه بین ۲ تا ۳ هفته باشد، خطری متوجه مصرفکننده نخواهد بود در غیر این صورت مقدار قابلتوجهی از آن با مصرف پوست میوه وارد بدن میشود که میتواند خطرناک باشد.
سوال پنجم): برخی معتقدند بخش عمده موادمغذی سیبزمینی، هویج یا خیار در پوست و لایههای بیرونی آنها ذخیره شده و باید آنها را بعد از شستشو، با پوست یا با پوستگیری بسیار نازک مصرف کرد. آیا این نظر درست است؟
پاسخ: در مورد سیبزمینی، هویج و بهطورکلی ریشههای خوراکی، موضوع کمی متفاوت است. این محصولات به دلیل تماس مستقیم با خاک، بخش زیادی از نیترات موجود در خاک را در پوست خود ذخیره میکنند که برای بدن مضر است. بنابراین حتما باید پس از پوستگیری مصرف شوند. در مورد پوست خیار نیز نحوه کشت، بسیار اهمیت دارد زیرا این میوه در محیط کشت روی خاک قرار میگیرد و برای کشت آن در شرایط معمولی، به مقدار فراوان از سموم دفع آفات استفاده میشود. بنابراین اگر خیار بدون سموم و کودهای شیمیایی عمل آمده باشد، (یعنی به اصطلاح کنونی محصولی ارگانیک باشد)، خوردن پوست آن برای مصرفکننده بسیار مفید خواهد بود. اما اگر در محیط زراعی معمولی کشت شده باشد، بهتر است پیش از مصرف حتما پوست آن گرفته شود.
