موضوع فناوری یکی از بردارهای مهم و موثر بر بازار مواد شیمیایی است. یکی از اثرات آن می تواند توسعه روش های تولید مواد شیمیایی بر پایه متانول باشد؛ کما اینکه روش MTO نیز به دلیل دسترسی کشور چین به منابع زغال سنگ و نیاز وافر به خوراک اتیلن توسعه داده شد. لذا ممکن است که در آینده، کشور چین مبتنی بر منابع زغال سنگ و دسترسی به گاز سنتر حاصل از آن، روش های دیگری مشابه MTO توسعه دهد که از خوراک متانول برای تولید مواد شیمیایی دیگر استفاده می کنند.
مورد دومی که عامل فناوری می تواند بر بازار متانول اثر بگذارد، گسترش یا عدم گسترش کاربرد متانول به عنوان سوخت است. چنانچه کشورها سیاست خودروهای با سوخت ۱۰۰ درصد متانول (M100) را با جدیت دنبال و مسائل مربوط به آلایندگی مخصوص به این خودروها را به طور کامل حل کنند، بازار رو به رشدی برای متانول در حوزه سوخت های مایع متصور خواهد بود. در این زمینه، توسعه موتورهای کشتی با سوخت متانول و بانکرینگ متانول تا حدودی توسعه پیدا کرده است و ممکن است فراگیر شود.
مورد سومی که ممکن است بردارهای فناورانه محیطی بر بازار متانول اثر خواهند گذاشت، مربوط به توسعه هیدروژن سبز و آبی می شود. درواقع هیدروژن یا حامل های اصلی آن یعنی متانول (CH۴O) و آمونیاک (NH۳)، در روش های جدید می توانند مبتنی بر برق تجدیدپذیر از طریق ریفرمینگ متان بدون انتشار کربن دی اکسید (روش تولید هیدروژن آبی) یا الکترولیز آب (روش تولید هیدروژن سبز) تولید شوند. این موضوع که با هدف ذخیره سازی انرژی تجدیدپذیر دنبال می شود، می تواند در دینامیک بازار، فرصت های بزرگی برای فروش متانول تولید شده از منابع فسیلی خاورمیانه و سایر مناطق مهیا کند.
