مصطفی ارجمند
خبری منتشر شده که شورا و شهرداری شهر ساحلی باستانس سیراف استان بوشهر برای میهمانان نوروزی تعرفه ورود ۵۰ هزار تومانی اعمال کرده است.
احتمالا این اقدام در راستای درآمدزایی انجام شده تا بتوان خدمات بهتری را ارائه کرد.
سوای اینکه به لحاظ قانونی نمی توان چنین عوارضی را برای ورود از شهرها گرفت و مسافران می توانند از شهرداری شکایت کنند نکته ای در این میان مغفول مانده که عرض می کنم:
بخش بزرگی از درآمد شهرداری ها از محل مالیات است؛ مالیات ارزش افزوده و مالیات عوارض آلایندگی…
شورا و شهرداری سیراف طی سالیان به جز اصلاح ورودی و زیباسازی بخشی از خط ساحلی، اقدام چشمگیر دیگری نداشته اند که بتوان از آن به عنوان ابتکار عمل در جذب گردشگر یاد کرد{دریا با یا بی شهرداری، جذاب است}
فقدان مراکز اقامتی شایسته، کمبود شدید مراکز عرضه‌ی غذای با کیفیت، عدم وجود مراکز تفریحات دریایی و غیردریایی، خیابان های باریک و بی کیفیت، نقص خدمات با کیفیت بهداشتی مانند سرویس های بهداشتی مناسب و حمام، مبلمان شهری کم جاذبه، عدم وجود مراکز خرید بزرگ و متنوع، همه و همه ضعف های این شهر تاریخی است که شورا و شهرداری سیراف باید بیش از هر چیز دیگری به آن توجه کنند.
برگ برنده شهرداری ها، تسهیل و کمک به توسعه زیرساخت ها و میزبانی مهربانانه از سرمایه گذاران است تا از رونق کسب و کارها و افزایش تراکنش ها، اعتبارات مالیاتی سرشاری به مدیریت شهری برسد وگرنه با گرفتن ۵۰ هزارتومان از مسافران، آنهم طی چند روز سال، سیراف، سیراف نخواهد شد.
اینکه موهبتی خدادادی را در اختیار داشته باشی و ساده ترین و کم عمق ترین نگاه را در مدیریت شهری حاکم کنی هنر مدیریت نیست!
البته که این نقد صرفا متوجه مدیریت شهری سیراف نیست و سهم مدیریت شهری از موهبت دریا در تمام شهرهای استان، بسیار ناچیز است.
