سید مصطفی هاشمی نژاد سردبیر آوای بوشهر در یادداشتی نوشت: روز جم، سابقه‌ای ۷ ساله دارد و امسال با رویکردی متفاوت‌تر در حال برنامه‌‌ریزی است. آنچه از اعلام برخی از این برنامه‌ها برمی‌آید این است که شورای شهر قصد دارد بودجه‌ها را کمی هم خرج انسان‌‌ها کند. از زمان اعلام این برنامه‌ها پیام‌های رضایت‌بخش فراوانی در جامعه شنیده می‌شود، چرا که تقریبا همه‌ی اقشار و سنین جامعه را درنظر گرفته است.
از ورزشکاران و فوتبالی‌ها، هنرمندان و فرهنگیان، دانش‌آموزان و دانشجویان، کودکان و نوجوانان، جمی‌ها، ریزی‌ها و انارستانی‌ها، شهری‌ها و روستائیان، دوست‌داران کنسرت و موسیقی، علاقه‌مندان تکنولوژی و فناوری و…. همه و همه سهمی در این برنامه‌ها دارند. صد البته که هیچ برنامه‌ای خالی از عیب نیست اما نوع مواجهه‌ی برخی، این شائبه را در اذهان ایجاد می‌کند که گویا آنان در هر صورت تمایل به نقد و گاهی فراتر از آن دارند. اینکه یک خواننده معروف برای مردم کنسرت برگزار کند، و یا اینکه امثال علی کریمی و فرهاد مجیدی برای شرکت در برنامه‌ای دعوت بشوند از نظر این جماعت، کاری بیهوده و بی‌فایده است و نباید برای آن هزینه‌ای کرد. تصور این دوستان از برنامه‌های روز جم احتمالاً این است که عده‌ای در گوشه‌ای مشغول شکافتن اتم باشند، عده‌ای در سوی دیگر اورانیوم غنی کنند و جمعی از روانشناسان و جامعه‌شناسان نیز در گوشه‌ای دیگر از راهکار خاتمه دادن به خودکشی زنان در هندوستان رونمایی کنند.
در باور برخی از ما، همه‌ی جامعه، باید سلیقه ما داشته باشند و خروجی هر گردهمایی نیز به صورت ملموس و عینی مقابل چشممان باشد. چرا نمی‌خواهیم بپذیریم برای بخشی از جامعه دیدار با ورزشکار محبوبشان یا خواننده مورد علاقه‌شان شیرین است؟ چرا نمی‌خواهیم باور کنیم که در کنار جاده و پل و آسفالت، شادی مردم نیز مهم است؟ چرا کودکانمان را فراموش کرده‌ایم و برنامه‌ی خوب را تنها و تنها سخنرانی چند شخصیت علمی می‌دانیم؟
امسال برخلاف آنچه برخی می‌گویند، قرار است برنامه‌ها از روزمرگی خارج شود و بهتر از به جای قصاص پیش از جنایت! هریک به این فکر کنیم که چطور می‌توانیم برنامه‌های این یک هفته را شادتر! برگزار کنیم. همین…/آوای بوشهر
