به گزارش آوای بوشهر و به نقل خلیج فارس؛ اخیرا مرکز آمار ایران داده های خود پیرامون درآمد و هزینه خانوار طی سال گذشته را منتشر کرده که هفته قبل بخشی از آن را منتشر کردیم و نکته قابل تاملش، رتبه یک روستاهای استان بوشهر از نظر هزینه های زندگی بود.
اما وقتی گزارش مرکز آمار را بیشتر زیر و رو کردیم، نکته دیگری هم جلب توجه می کند و آن رتبه آخر بوشهری ها در امکان پس انداز است.
تنها سیستان و بلوچستان پایین تر از بوشهر می باشد که البته از نظر سطح درآمد و هزینه های زندگی همسان نیستند و در رتبه پایین تر می باشند.
داده های مرکز آمار نشان می دهد سال گذشته یک شهروند بوشهری به طور متوسط ۲۳۰ میلیون تومان درآمد و ۲۱۲ میلیون تومان هزینه هایش شده، به عبارتی ۱۸ میلیون امکان پس انداز داشته است.
برهمین اساس بوشهر مشترکا با کرمانشاه در رتبه یکی مانده کشور به آخر از نظر امکان پس انداز قرار گرفته است.
همچنین بوشهری ها از نظر درآمدی در رتبه ۱۲، ولی در هزینه جایگاه ۵ کشور قرار دارند.
به عبارتی، هرچند طی یکسال گذشته دخل شهروندان این استان پایین تر از متوسط کشوری بوده (کشور: ۲۵۶ میلیون تومان/ بوشهر: ۲۳۰ میلیون تومان)، اما وقتی پای خرج به میان می آید، بوشهری ها دست به جیب تر هستند. (کشور: ۲۰۶ میلیون تومان/ بوشهر: ۲۱۲ میلیون تومان).
اما پرسش جدی اینجاست؛ اینکه بوشهر استان آخر کشور از نظر امکان پس انداز است، می توان نشانه ای از این گزاره همیشگی باشد که کالا و خدمات در اینجا گرانتر از سایر نقاط کشور است و آخر ماه پول زیادی برای شهروندان این استان نمی گذارد.
شاید هم بی راه نباشد که چنین وضعی را به «لارج» بودن بوشهری ها و زندگی آنها در اکنون ربط داد که علاقه شان به اشعار خیام هم از همین روحیه آب می خورد؛ شاعری که تاکید دارد رنج بیهوده نبریم و در پی آسودگی و خوشی حال باشیم:
ساقی غم فردای حریفان چه خوری؟/ پیش آر پیاله را که شب می گذرد.
شما چه فکر می کنید؟
