با بررسی آمار منتشر شده، از ابتدای سال ۱۴۰۰ تا پایان مرداد ماه ۱۴۰۱ بالغ بر ۴۴۰۰ نفر نیروی بومی جذب شده که در استان بوشهر، شهرهای جم و عسلویه هرکدام با تعداد ۳۱۰ و ۳۶۱ نفر جذب شده دارای سهم پایینی در مجموع جذب شدگان داشتند.
شهرستان کنگان با آمار جذب ۸۵۱ نفر بالاترین آمار جذب نیروی های بومی را در استان بوشهر دارد.
همواره رایزنی و فشارهای سیاسی نمایندگان مجلس، نقش به سزایی در جذب نیروهای حوزه انتخابیه خود در شرکت های نفت و گاز منطقه داشته است که با نگاهی به جدول بالا به خوبی می توان به میزان چانه زنی و قدرت نمایندگان پی برد.
از طرفی طبق گفته مدیرعامل منطقه ویژه عسلویه، شهرستان های جنوب استان بوشهر در اولویت استخدامی قرار دارند و با توجه به تاثیرپذیری شهرستان های میزبان صنعت، گویا این امر به درستی صورت نگرفته و سهم شهرستان های عسلویه و جم به مراتب کمتر از سایر شهرستان های استان می باشد.
در پایان سوال این است که حق سهم شهرستان های عسلویه و جم که میزبان بزرگترین پروژه های کشور می باشند و حضور صنعت در این مناطق مشکلات عدیده ای زیست محیطی، اجتماعی و … را در پی داشته است؛ چقدر می باشد؟! و این شیوه ی جذب بر اساس چه دستورالعملی صورت گرفته است؟!
