حسن محدث زاده
چرایی و چگونگی حصول پول از صنایع نفت و گاز برای قانون بلاتکلیف و مبهم مسئولیت های اجتماعی و نحوه توزیع و هزینه‌کرد آن، همواره یکی از دغدغه‌های مهم مردم استان و چالش و دعوا بین مدیران اجرایی و نمایندگان مجلس و محلی برای شوهای تبلیعاتی گروه دوم بوده و هست.
در جدیدترین اظهارنظر در خصوص این موضوع، عبدالکریم جمیری نماینده حوزه شمالی استان در مجلس بر همکار معمم انقلابی خود در حوزه جنوبی استان برتافته و شیخ موسی احمدی را به مانع‌تراشی در اجرای عادلانه توزیع پول‌های ناشی از مسئولیت‌های اجتماعی صنایع نفت و گاز بین همه شهرستان‌ها و مناطق استان متهم کرده است. اتهامی که گویا شیخ موسی احمدی با سکوت خود، بر آن مهر تایید زده است.
به روایت پایگاه خبری خلیج فارس؛ نماینده بوشهر در نشست با اصحاب رسانه و در پاسخ به سوالی درباره وزارت نفت گفته است: “در بحث مسوولیت های اجتماعی، در سال های گذشته مبالغ حداقلی مصوب شده و همین ارقام هم به صورت حداقلی پرداخت می شده، از این رو رایزنی هایی با مسوولین مربوطه انجام شد که مقرر شد مبلغ ۱۳۷۰ میلیارد تومان پرداخت شود.اما متاسفانه با عدم همراهی نماینده جنوب استان، نتوانسته ایم آثار آن را ببینیم و نگاه این است که باید تمام مبلغ در جنوب استان هزینه شود؛ اما مناطق زیادی در شهرستان های بوشهر، گناوه و دیلم هستند که نفتی هستند، مثل نفت فلات قاره یا تاسیسات گوره در گناوه و خارگ و بهرگان دیلم.شاهد معطلی این مبالغ هستیم مگر آن هایی که در جنوب استان قرار بوده اجرایی شود، درحالی که توزیع اعتبار باید استانی باشد.”
این سخنان از چهار منظر بررسیدنی است:
۱ مسئولیت‌های اجتماعی همچنان که از نام و نشان آن برمی‌آید مسئولیت و رسالت هر صنعت برآمده در هر نقطه و برزن و در هر رشته و فن نسبت به اجتماع پیرامونی است. فلسفه و برهان این گزاره بر آن استوار است که اگر صنعتی از سرمایه طبیعی، جغرافیایی و انسانی هر منطقه سود می‌برد باید نسبت به آن جفرافیایی که می‌زید، سود دهد و نفع رساند. قرار نیست که آب و خاک و آسمان یک منطقه از سوی صنعت کبود و تیره و زخمی شود اما از این تضرر، نفعی نبرد. این قاعده در روابط فردی، دوستانه و خانوادگی هم برقرار است.
همچنان که در یادداشت چند سال گذشته‌ام با عنوان “بومی‌تر؛ آری” در همین تارنما نوشته‌ام، اگر قرار است مبلغی از جیب خسیس و چند قفله صنعت نفت و گاز، خارج شود؛ بومیان که در تیررس مستقیم آسیب‌ها و لطمه‌ها و صدمه‌ها هستند، بی‌تردید و تشکیک؛ برای انتفاع از آن اولی‌ترند. به زعم این قلم، کوشش و تلاش نماینده جنوب استان برای جذب اعتبارات قطره چکانی نفت نه تنها موجب شماتت نیست بلکه او اخلاقاً موظف است که از همه ظرفیت‌ها برای کاهش آلام ناشی از دودها، سوزها و نورهای آزارنده فلرهای عصبی و خشمگین گازی، بکوشد و بسعید.
آیا آقای جمیری در عالم انصاف و اخلاق به خود اجازه می‌دهد اگر پولی یا فرصت اشتغالی در نفت فلات قاره یا تاسیسات گوره در گناوه و خارگ و بهرگان دیلم فراهم شود، به دشتستان یا دشتی و تنگستان سرازیر شود؟
۲ آنچنان که در مَطلع این یادداشت اشاره شد پول‌های نفتی به محلی برای جدل و جدال نمایندگان استان تبدیل شده است. در دور پیشین سکینه الماسی نماینده وقت جنوب استان، از طرف همکارانش به سنگ‌اندازی برای توزیع استانی اعتبارات معرفی می‌شد و این بار، شیخ موسی احمدی. چندی پیش نیز ابراهیم رضایی نماینده جوان دشتستان، شیخ موسای پا به سن گذاشته را که به زعم وی، مانع تزریق صدها و هزاران میلیارد تومان منابع جدید برای کمک به مردم استان شده، را “جاهل، منفعت‌طلب و بخشی‌نگر” خوانده بود.
قابل حدس هست که این چرخه فارغ از اینکه، که بر کرسی مجلس بنشیند، در دوره‌های آتی نیز تکرار شود. اگر آقای جمیری نگران اعتبارات نفتی برآمده از جنوب استان است، به جای گلایه و شکوه در بوشهر؛ در تهران و بهارستان به دنبال قانون‌مند کردن این موضوع باشد تا مشکل برای همیشه حل شود.
۳ نماینده بوشهر گفته است: ” در بحث مسوولیت های اجتماعی، در سال‌های گذشته مبالغ حداقلی مصوب شده و همین ارقام هم به صورت حداقلی پرداخت می شده است”. دستتان درد نکند! دستاورد هفت ساله حضورتان در ۲ دوره کمیسیون انرژی مجلس(نهم و یازدهم)، تصویب مبلغ حداقلی و پرداخت حداقلی از آن حداقلی بوده است! پس برای همین است که یک هزار و ۳۰۰ میلیارد تومان را عدد گنده و بزرگی می‌دانید.
کاش می‌گفتید در همه سال‌هایی که وکالت مردم را در مجلس و کمیسیون انرژی بر عهده داشته‌اید، برای استیفای حقوق مردم چه کرده‌اید که حالا زبان به گلایه گشوده‌اید.
جهت اطلاع جناب نماینده، از حدود ۳۰ پتروشیمی مستقر در حوزه جنوبی استان فقط ۵ پتروشیمی آریاساسول، مبین، کاویان، نوری، دماوند و شرکت عملیات غیرصنعتی پازارگاد در قالب شورای راهبردی پتروشیمی‌ها حاضر به پرداخت مبلغ نازل و کم ۳۵۰ میلیارد تومان در سال گذشته تحت عنوان مسئولیت‌های اجتماعی شده‌اند. اگر مرد میدان هستید به عنوان عضو کمیسیون انرژی مجلس، بقیه پتروشیمی‌ها و مجموعه های پارس جنوبی را به خط کنید و آنها را به چالش بکشید و حق مردم استان را بستانید.
۴ جمیری برای آنکه سخنش به دل نشیند و خود را بر خلاف مشی احمدی، مبرا از جغرافیانگری جلوه دهد باید از توزیع مبلغ یادشده، توضیح آماری دهد که اولاً آیا سهم مسئولیت‌های اجتماعی نفت فلات قاره یا تاسیسات گوره در گناوه و خارگ و بهرگان دیلم به حوزه جنوب واریز شده است و ثانیاً حوزه انتخابیه‌اش را مستحق چه میزان از اعتبار هزار و ۳۰۰ میلیاردی می‌داند و ثالثا چه کسری از این پول به سبد بوشهر، گناوه و دیلم واریز شده است.
از منظری دیگر اگر در توزیع اعتبارات استانی؛ خطای قانونی یا بدسلیقگی رخ داده است، باید استاندار و بالاتر از آن وزرای نفت و کشور را با ادله و استدلال به چالش و مجلس کشاند که چرا چگالی اعتبار نفتی منطقه‌ای بیش از جاهای دیگر است و الا طبیعی است که نماینده مجلس به دلایل مختلف، همه پول‌ها را برای حوزه انتخابیه‌اش بخواهد.
۵ آنچه در ۴ فقره بالا آمد، نافی نفع‌بری همه مردم استان از صنایع نفت و گاز استان نیست اما روی سخن این است که آنهایی که جام بلای سیاه نفت و گاز بیشتر نوشیده‌اند، باید برای انتفاع مقرب‌تر باشند.
