رسم است که شهرستان ها و استان های کشور روزی را با نام دیار خود در مناسبات فرهنگی جای می دهند تا با تکیه بر شعائرفرهنگی بومی خود سعی در پاسداشت سنت های بومی خود داشته باشند، امسال نیز به رسم هفت سال گذشته هشتیمن نکوداشت روز جم برگزار شد.
اگر چه هشتیمن نکوداشت روز جم درفضای آرام شهرستان به پایان رسید اما به واسطه وجود رویکرد متفاوت رسانه های شهرستان کنش واکنش ها ادامه دارد.
نقد، چه دلسوزانه و چه مغرضانه را باید به فال نیک گرفت، چرا که نهایتا هر دوی آنها به بهبود منتج می گردد.
بخشی منتقدین خواستار روشن شدن اهداف فرهنگی و اجتماعی این فستیوال هستند و گروهی دیگر معتقدند بجای پرداختن به چنین مقوله فرهنگی و اجتماعی بیاییم و طرح های عمرانی عقب افتاده را به سرانجام برسانیم و از هزینه های این چنینی دست بکشیم.
گرچه بخش اول منتقدین نگاهی هوشمندانه تر بر سبک زندگی دارند و می توان با آنها وارد بحث شد، اما بخش دوم منتقدین با آن نگاه ابزاری که به زندگی دارند و هنوز پس از بیست و یک قرن زندگی نمی دانند، انسان برای شاد زیستن به ریتم های هیجان انگیزتری غیر از ساخت و ساز هم نیاز دارند.
آیا در هفت سال برگزار کردن آن به نتایج دلخواه رسیده ایم که می خواهیم برای هشتمین سال هم آن را برگزار کنیم؟
یادمان نرود این تنها گوشه ایی از تقویم فرهنگی شهرستان است، در سالی که ۳۶۵ روز دارد چند مناسبت فرهنگی مشابه وجود دارد ! در سال ۹۶ چند کنسرت و تئاتر در شهرستان برگزار شده ؟
هنوز داستان بنرهای خود ساخته دهه فجر از ذهن ها پاک نشده است، آن هجمه هایی که نشان از توقع برگزاری کنسرت خوانندگان مطرح در شهرستان را داشت.
اما از دل این فسیتوال می توان سرمایه های انسانی شهرستان را معرفی کرد، سنت ها و آیین های بومی را پاسداشت و از میان ایده ها، مقالات و استارت اپ ویکند ایده هایی را برای بهتر شدن دشت کرد.
اما اگر قرار بر مقایسه این همایش باشد، راه ما کدام است؟ ما می توانیم هشتمین نکوداشت روز جم با دوره های قبل و یا اینکه این مناسبات فرهنگی با نمونه های کشوری آن مقایسه کنیم.
مملوس ترین و عینی ترین راه مقایسه همان راه اول است، هر چند در گذر زمان پیشرفت حاصل می شود اما بهبود هشتمین نکوداشت روز جم با دوره های قبلی بسیار بیشتر آن است که بتوان این پیشرفت را حاصل از گذر زمان دانست، انسجام در برگزاری برنامه های این سال خود نشان از بروز خلاقیت هایی داشت که تازه امروز فهمیده ایم می توان پا را از بوشهر فراتر نهاد و روز جم را با بردی کشوری نیز برگزار کرد، می توان برای برگزاری این همایش اسپانسر گرفت تا تنها نگاهمان به جیب شهرداری نباشد.
حتی اگر از نگاه منتقدین، هشتمین نکوداشت را خالی از برنامه های اثر گذار باشد، ایجاد فضای شاد و خانوادگی این فستیوال اثرات مثبت خود رو بر روی اتمسفر شهرستان گذاشته و مقایسه میزان حضور مردم در فستیوال امسال به نسبت سال های گذشته خود شاخصی مبنی بر با کیفیت تر برگزار کردن همایش امسال حداقل از نگاه مردمی است.
از دیگر نکات مثبت و امیدوار کننده این همایش همان استفاده از ظرفیت های نخبگان بود، شب شعر جم با حضور نخبه فرهنگی جناب آقای مجید اجرایی سبک حرفه ایی به خود گرفت و شاعرانی که عناوینی کشوری نیز داشتند در جم شعر خوانی کردند تا بارقه های امید را در ذهن به نقش بنشاند که جایزه شعر جم می تواند کشوری نیز باشد.
با تمام این تفاسیر نباید از یاد ببریم آنچه که به بهبود کمک می کند همین نگاه نقادانه است، نگاهی تیزبین که ازپشت عینک وسواسی گری و بهانه جویی باگ های کار را بهتر از مجریان می بیند.
هر چند معتقدم در حین انجام برگزاری این فستیوال باید کمک می کرد و نقدها را باید گذاشت بعد از پایان این فستیوال، تا نهمین نکوداشت شکیل تر از امروز برگزار شود./ یزدان شهید زاده- آوای بوشهر
درود بر یزدان عزیز