سید مصطفی هاشمی نژاد
شیخ موسی احمدی نماینده مردم جنوب استان بوشهر رئیس کمیسیون انرژی مجلس شورای اسلامی شد.
خبری که در شور و هیاهوی انتخابات گم شد و رسانه ها کمتر به آن پرداختند.
این اتفاق از دو جهت حائز اهمیت و قابل بررسی است:
اول: شیخ جنوب که پیش از این به سناتور جنوب هم معروف شده به عنوان اولین نماینده استان بوشهر در ادوار مجلس شورای اسلامی است که به ریاست کمیسیون انرژی و حتی بهتر است بگوییم ریاست یکی‌از کمیسیون های مجلس رسیده است.
دوم: نقش اساسی و استراتژیک ریاست کمیسیون انرژی مجلس در معادلات و توسعه استان و‌شهرستان های جنوبی بوشهر است.
شیخ‌موسی‌احمدی در میان همه نمایندگان با سابقه مجلس با سه دوره نمایندگی مجلس و انتخابش به عنوان رئیس کمیسیون انرژی می تواند یک‌سناتور قدر شود و از این ظرفیت برای توسعه منطقه استفاده کند.
و اما هفت نکته در باب اهمیت و نقش جدید شیخ موسی احمدی :
یکم: با انتخاب دکتر مسعود پزشکیان به عنوان رئیس جمهور شاید اولین آزمون شیخ موسی رای اعتماد به وزرای پیشنهادی دولت چهاردهم مرتبط با کمیسیون انرژی است. در وهله ی اول شرایط حوزه انتخابیه با وزرای پیشنهادی در میان بگذارد و به وزیری رای اعتماد دهد که مثلا مسئولیت های اجتماعی را کار و وظیفه خود بداند نه سهم‌خواهی نماینده مجلس!
موسی احمدی حامی دکتر پزشکیان نبوده اما بهتر از هر کسی می داند جدل با دولت جدید، اقتدار نمایندگی اش را با چالش مواجه و جنوب استان را متضرر خواهد کرد، پس همگرایی را با دولت می تواند گره گشای مشکلات جنوب هم باشد
دوم: رایزنی برای استفاده از ظرفیت نیروی انسانی بومی در وزارت خانه ها به خصوص وزارت نفت. شیخ باید تلاش کند تا هم در مجموعه مدیریت شرکت های نفت، گاز و پتروشیمی از ظرفیت نیروهای توانمند بومی استفاده شود و هم در بحث‌استخدام‌ها گام استوارتری بردارد. شاید بتوان گفت اشتغال کارجویان بومی در شرکت های نفتی منطقه مهمترین دغدغه مردم باشد.
سوم: موظف کردن شرکت ها به کاهش آلایندگی به جای پرداخت عوارض آلایندگی و کاهش فلرینگ از خواسته های مردمی است که سالها با آلایندگی دست و پنجه نرم می کنند. کاهش آلایندگی ها هم به سلامت محیط زیست کمک می کند هم به افزایش تولید گاز و مشتقات آن.
چهارم: علی رغم‌آنکه اجرای مسئولیت های اجتماعی به نسبت سالیان گذشته روند بهتری داشته اما هنوز اغلب شرکت ها حاضر در منطقه پارس جنوبی آن طور که باید و شاید به وظایف خود عمل نمی کنند. شیخ موسی می تواند با رایزنی موثرتر در مجلس، نمایندگان بیشتری را با خود همسو کند تا شرکت ها را مسئولیت پذیرتر سازد.
پنجم: با آنکه شیراز قطب درمانی جنوب کشور است اما شاهد آن بودیم که آقای اوجی وزیر نفت بیمارستان ۲ هزار تخت خوابی نفت را در زادگاهش کلنگ زنی کرد و انتظار آن می رفت این اتفاق برای مردم جنوب استان بیافتد. جایی که بیشترین کارکنان نفت ساکن این منطقه هستند. شیخ موسی احمدی باید این توان را بگذارد تا برای جنوب استان در حوزه درمانی کاری ماندگار کند.
ششم: شهرستان های جنوبی از بی آبی و‌خشکسالی رنج می برند. دشت جم و ریز جز دشت های ممنوعه محسوب می شود. شهرستان جم تنها شهرستانی است که بخش اعظم آب شرب آن از منابع زیرزمینی خودش تامین می شود. اخیرا زمزمه هایی مبنی بر کیفیت نامطلوب آب زیر زمینی جم به گوش می رسد.
وضعیت شهرستان عسلویه، کنگان و دیر اگرچه بهتر از جم است اما مردم این شهرستان ها نیز با کمبود آب دست و‌پنجه نرم کنند.
شیخ سناتور می تواند با استفاده از ظرفیت ریاست کمیسیون انرژی برای حل اساسی این مساله رایزنی و کمک کند.
هفتم: حدود نیم قرن از حضور نیروگاه اتمی بوشهر می گذرد اما به نظر می رسد از ظرفیت این نیروگاه برای توسعه استان چندان استفاده نشده است.
بحث‌تامین برق در تابستان بی برقی و مسئولیت های اجتماعی این نیروگاه از جمله اقداماتی است که می توان از این ظرفیت بهره برد.
با این حساب شیخ موسی احمدی می تواند از همه توان خود برای توسعه استان بوشهر به خصوص جنوب استان بهره ببرد.
