مصطفی ارجمند
آوای بوشهر؛ روز گذشته دو بخشدار در جم معارفه شدند؛ ابراهیم دانشمند بخشدار مرکزی شد و نرجس تشانی بخشدار ریز. هر دو از کف وزارت کشور به بخشداری رسیدند و بیگانه با شرح وظایف و تکالیف مدیریت اجرایی نیستند.
نرجس تشانی سالیان درازی، کارشناس بخشداری ریز بوده و شاید به جرات بتوان گفت او بخشدار بوده و برخی بخشداران کم تجربه، دستیارانش اما هیچگاه فرصتی برای تکیه زدن بر صندلی واقعی اش نداشت.
از حدود یک سال پیش از انتصاب، سرپرست بخشداری بود و مدیریتی بی حاشیه در بخش مطالبه گر ریز به نمایش گذاشت. حالا فرصت عرض اندام یافته تا امضایش را پررنگ تر پای نامه ها بزند و امید که بتواند قدر اعتماد فرماندار همشهری اش را بداند و شهروندان بخش ریز هم فرصت بی بدیل بانوی همشهری شان را غنیمت شمارند و مطالبه گری را با همدلی عجین
کنند و توسعه بیافرینند.
ابراهیم دانشمند هم ۷ سال کارشناس عمران بخشداری مرکزی و فرمانداری جم و بال توسعه شهرستان در حوزه عمران بوده است؛ صفای درون، دغدغه مندی بی حد، تلاش و دلسوزی، کاربلدی و کاردانی را می توان به این جوان بهارستانی بار کرد.
او هم مانند همطرازش در ریز، زیر و بم وزارت کشور را خوب فهمیده و می داند چگونه باید در مسیر توسعه گام بردارد؛ البته که راهی سخت در پیش دارد و مدیریت ده ها روستا با جمعیت چند ده هزار نفر دلی فراخ و جانی برنا می خواهد.
هر دو بخشدار منصوب در یک ویژگی مشترکند؛ بی شیله پیله و صاف و صادق اند؛ اهل دوز و کلک مانند سیاسیون فرصت طلب نیستند و اگر جامه به سیاست بازی نیالایند قطعا سالیان درازی، در دلها خواهند نشست اگر حتی بر مسند هم نمانند.
و او که از بخشداری مرکزی رفت؛ بی گمان، داناترین بخشدار تاریخ استان بود؛ دکترای حرفه ای شیمی کوانتوم دارد و عضو بنیاد علمی نخبگان ایران است. مادر دو فرزند که مادری هر دو را در دوران بخشداری ۴ ساله اش، تجربه کرده است.
دکتر طاهره عبدالهی، محقق و استاد دوره های آموزش و پژوهش صنعت نفت هم بوده و هست و با هوش سرشار و دانایی کم نظیر، توانست مدیریتی خلاق را در بخشداری مرکزی به نمایش بگذارد.
او استخدام وزارت کشور نبود و ۴ سال، عاشقانه و بی مزد و منت تلاش کرد و از ثمره تلاش ها و ذهن منظم اش، امروز امور دهیاری ها، برخط و نظام مند شده تا خدمت رسانی به روستاوندان، کمتر از سلایق و علایق و رانت، آسیب ببیند.
دکتر عبدالهی از بخشداری مرکزی رفت و هر آمدنی را رفتنی است اما بی شک، نامش به نیکی در تاریخ مدیریت جم ماندگار خواهد ماند.
او برای این دیار فرصت طلایی بود و هست؛ مثل دکتر اسدی، دکتر موذنی و انگشت شمار نخبگانی که در دنیا حرف برای گفتن داشته و دارند.
باشد که از او و از جم، بیشتر بشنویم…
