آوای جم -امروز خبری با عنوان” تعزیه ی شهر جم محلی برای تفرقه و جدایی” بر خروجی یکی از کانال های خبری قرار گرفت که نشان می دهد ماجرای “قهر و آشتی و تو نباش و تو باش” در تعزیه شهر جم چون روال سال گذشته امسال هم ادامه دارد!
هر چند در سال گذشته به چند پست قهرآمیز اینستاگرامی خاتمه یافت و البته دلخوری های ناتمام اما امسال گویا دامنه ماجرا وسیع تر و به رسانه های خبری شهرستان هم کشیده شده است.
البته هدف از نگارش این متن، یافتن مقصر یا مقصرین این ماجرای هر ساله نیست بلکه قصد داریم با نگاهی تحلیلی و ذکر چندنکته به پیامدهای چنین رفتارهایی در مراسم مذهبی بپردازیم!
اول: حسین علیه السلام و یارانش اسوه و الگویی ناب برای شیعیان و حتی تمام انسان های روی زمین هستند. کسانی که در یک نیم روز به جهانیان درس مهربانی، از خودگذشتگی، شجاعت، ظلم ستیزی ، اخلاص و نه به ظلم پذیری دادند و بهای بزرگی برای این کلاس درس نیم روزه پرداختند.
دوم: اختلاف در مراسم عزاداری مختص تعزیه جم نیست و کم و بیش در غالب مراسم مذهبی ایام محرم و حتی دیگر مراسم فرهنگی وجود دارد هر چند که برخی ها بازگویی چنین اتفاقات رخ داده در تکایا، هیات ها و تعزیه ها را صحیح نمی دانند اما واضح است که سرپوش گذاشتن بر واقعیات دردی از حوزه فرهنگ دوا نخواهد کرد.
سوم: برخی رفتارهای مذهبیون یا مذهبی نماها در مراسم مذهبی چنان ضربه ای بر پیکر دین و دینداری می زند که شاید بتوان نتایجش بر اعتقادات مردم را بیش از تحریف وقایع عاشورا که استاد مطهری شجاعانه با آن مقابله کرد دانست.
چهارم: شاید بتوان مهم ترین آسیب عزاداری در جم را نمایش تظاهر و فخر فروشی دانست!
آسیبی که مهم ترین دلیل آن عدم شناخت مدعیان دینداری از دین، نبود اخلاص و تلاش برای مصادره به مطلوب احساسات مذهبی مردم در راستای کسب منزلت اجتماعی، سیاسی و یا در مواردی حتی جلب آرای مردم در انتخابات های احتمالی است.
اگر حسین بن علی علیه السلام از خودگذشتگی کرد تا اخلاق و انسانیت بماند پس نباید مدعیان پیروی از ایشان، برای گرفتن یک نقش در تعزیه، خواندن یک نوحه و کوبیدن بر طبل هیات، اخلاق را به فراموشی بسپارند و چنان رفتار کنند که انگار نه برای شهید آزادگی و ازخودگذشتگی، که برای زر و سیم یزید قرار است میدان داری کنند!
نوجوانی که به مراسم مذهبی پای می گذارد تا با حسین و مشی ایشان آشنا شود و صحنه درگیری برای میکروفون مداحی یا حتی شاخ و شانه کشیدن برای ایستادن در اول صف زنجیرزنی را می بیند چه چیزی از سید شهیدان و پیروانش در ذهن خواهد پروراند!
متولیان تکایا و هیات های مذهبی می دانند وقتی رفتار تبعیض آمیزی در مراسم انجام می دهند چه مهر سیاه و ماندگاری بر قلب پاک نوجوان می زنند؟!
برخی پیرانِ از نفس افتاده می دانند وقتی میکروفون را ارث حضرت آدم برای خود می دانند و به جوانان اجازه فعالیت نمی دهند با اعتقادات جوانان چه می کنند؟
قطعا همه عزاداران حسینی چنین نیستند اما متاسفانه این رفتارها به قدری زیاد شده که اگر برای اصلاحش گامی برداشته نشود از قیام حسین علیه السلام جز صدای سنج و دمام و از کربلا جز بوی قیمه و نذری چیزی به مشام نخواهد رسید!
