اتوبان جم- سیراف که حدود ۲ دهه پیش به بهره برداری رسید تا رفت و آمد کارکنان صنعت و ترانزیت کالا را از جم به عسلویه تسهیل کند چند سالی است که دیگر شکل و شمایل راه ایمن و با کیفیت را از دست داده است.
خرابی شدید آسفالت به علت نفوذ آب به زیرساخت و تردد خودروهای سنگین، خاموشی ادامه دار تونل ها که روزگاری به صورت نمایشی و با برق عاریتی افتتاح شد، ریزش سنگ در فصل باران و مسدود شدن مسیر، حرکت خاک مارن در بخشی از مسیر که تردد را بسیار ناایمن ساخته و نیز پیچ های حادثه ساز که گویا سازندگان اتوبان برای کاهش هزینه های احداث تونل و … ، به مسیر تحمیل کرده اند به معضلی جدی برای مردم و رانندگان در این اتوبان تبدیل شده است.
سال گذشته و با پیگیری مسئولان شهرستان، اعتبار اولیه ای برای ترمیم و بهسازی مسیر، اختصاص یافت و اواخر سال گذشته، پروژه ترمیم مسیر در سه بخش لکه گیری، درزگیری و روکش، آغاز و بخشی از این پروژه به پیمانکار بومی شهرستان جم واگذار شد.
شروع پروژه و نحوه انجام کار با بازخورد مثبت از سوی رانندگان و برخی متخصصان همراه نبود؛ آسفالت موج دار و ترمیم های نه چندان دقیق، چشم انداز پروژه را با ابهام مواجه کرده و ابهام زمانی بیشتر می شود که مرحله روکش کامل اتوبان هم از پروژه حذف شود که در آن صورت عملا پول مملکت را به باد داده اند و نوش جان، کاسبانش!
اعتبار چند صد میلیارد تومانی، پول بادآورده نیست که میان چند پیمانکار تقسیم شود و نهایتا وضع همانی شود که پیش از آن بوده! این پروژه اگر با کیفیت و تمام و کمال اجرا نشود صرفا بودجه مملکت را به تاراج داده ایم و البته آه و ناله ی رانندگانی که در تعطیلی یک باند، دچار سانحه شده و خواهند شد دامن گیرمان می شود.
متولی نگهداری و مدیریت اتوبان جم- سیراف وزارت راه و اختصاصا راهداری و حمل و نقل جاده ای است اما ذی نفع آن، همه مردم به ویژه صنایع مستقر در منطقه؛ اگر اعتبار کافی نیست پروژه را تعطیل کنید بهتر از آن است که سر و ته آن را بزنید و نهایتا هم مشکلات باقی بماند.
اتوبان جم سیراف نیازمند لکه گیری، درزگیری و روکش کامل است؛ هر روندی جز این، حیف و میل بیت المال است ولا غیر!
