آوای جم :۲۸ خرداد سالروز وفات اسوه تقوا ، حضرت زینب ، علمدار عصر عاشورا را به همه هم وطنان عزیز تسلیت عرض می نمائیم.
هنوز پنجسال از تولد زینب علیها السلام نگذشته بود که هنگامه رحلت پدر بزرگ گرامی‌اش رسول الله صلی الله علیه و آله فرا رسید. در یکی از آن روزهای غمبار و حادثه ساز بود که زینب علیها السلام صبح زود
برای تعبیر رؤیایی که شب قبل با دیدن آن پریشان شده و روحش ر آزار میداد به کنار بستر جدش رسول اکرم صلی الله علیه و آله شتافته و عرضه داشت: ای جد بزرگوار! خواب دیدم که در اثر وزش تند بادی، هوا تاریک شد و من از وحشت آن در پشت درختبزرگی پناه گرفتم، که ناگهان آن درخت عظیم در اثر فشار باد از جای کنده شد . خود را به درخت دیگر رساندم که شاخه همان درختبود، اما تند باد سخت آن را نیز از جای برکنده و با خود برد . پس از آن به شاخهای دیگر از آن درخت پناه بردم، آن هم شکست . آنگاه خود را به دو شاخه باقیمانده رساندم، اما آنها نیز یکی بعد از دیگری در مقابل وزش توفان از من جدا شدند و من از شدت اضطراب از خواب بیدار شدم .
با شنیدن سخنان دختر ۵ ساله، اشک در چشمان پیامبر حلقه زد و فرمود: دخترم! اما آن درختبزرگ من هستم که از میان شما میروم و شاخه اول آن مادرت فاطمه علیها السلام است . شاخه دوم پدرت علی علیه السلام و دوتای دیگر برادرانتحسن و حسین علیهما السلام هستند که با رفتن آنها جهان تیره و تار میگردد *
