سجادبهزادی
مجلس یازدهم یک هشتم از عمر خود را سپری کرد.مجلسی که در آن اصلاح طلبان با رد صلاحیت گسترده روبرو شدند و با مشارکت ۱۸ تا ۲۰درصدی مردم تهران و در سطح کشور با مشارکت ۴۰درصدی روی کار آمد.به عبارتی ساده تر، واقعیت این است که دست کم این مجلس نماینده ۸۰ درصد مردم تهران و ۶۰درصد مردم ایران نیست و نمی‌تواند به درستی مدعی باشد نمایندگی اکثریت جامعه را در اختیار دارد.
اکنون شش ماه از عملکرد مجلس یازدهم را به نظاره نشسته ایم.مجلسی که بیشتر با افکاری نزدیک به جبهه پایداری و اصول گرایی و بر وعده های سروسامان دادن به وضعیت معیشتی در داخل و استکبار ستیزی در خارج تمرکز داشته است.
نمایندگان در این نیم سال طرح اصلاح قانون انتخابات، شفافیت آرا نمایندگان و یک طرح معیشتی برای طبقه فقیرجامعه را در دستور کار خود قرار دادند که هیچ کدام به نتیجه نهایی نرسید و دستاورد ملموسی تاکنون نداشته است.
البته عطش استیضاح رئیس جمهور یکی از مهم ترین دل خواسته های نمایندگان مجلس یازدهم بود.گویی از حسن روحانی دل خونی دارند.
این را در طعنه ها و تندروی هایی که در این مدت در رسانه ها منتشر شده است می توان فهمید.اول برای رئیس جمهور شعر سرایی کردند وبعد حتی سخن از اعدام او به میان آمد.شعرخوانی یک نماینده مجلس برای رئیس‌جمهوراین چنین بود: “وطن با تو شده سبز و بهاری/ گرانی گشته از کشور فراری/ فقط یک کار مانده ای حسن جان / خلیج فارس را گندم بکاری…!” سخن رهبری اندکی از تندروی های نمایندگان کاست و مدتی از فضای تنش آلود فاصله افتاد.
اکنون نگرانی بسیاری از توسعه طلبان و ترقی خواهان جامعه این است که عملکرد شش ماهه مجلس یازدهم نکند “مشتی شود نمونه خروار”! اگر اینگونه باشد با فضای جدید سیاسی و انتخاب بایدن به عنوان رئیس جمهور آمریکا فرصت سوزی های بیشتر در آینده شاهد خواهیم بود.
اگر چه بنظر میرسد دیگر مجلس آنچنان “در راس امور” نباشد که مانع تحولات مهم بین المللی در ایران باشد اما یک مجلس ناتوان می تواند نقش سرعت گیر و عاملی مزاحم در معادلات کلان بازی کند.
درشش ماهی که گذشت مجلس یازدهم از خود ، پویایی و اثربخشی ملموسی در معادلات سیاسی و معیشتی جامعه نشان نداد بطوری که یکی از نمایندگان مجلس اخیرا گفته بود “متاسفانه مجلس مرده است.ما نمایندگان زمانی که می‌خواستیم به آقای قالیباف برای ریاست مجلس رای دهیم، این شرط را عنوان کردیم که شما مجلس را زنده کنید ولی می‌بینیم که امروز مجلس مرده است.از مجلس فقط یک ساختمان و ۲۹۰ نماینده مانده است و هیچ اثربخشی از سوی نمایندگان دیده نمی‌شود.”
در شش ماهی که از عمر مجلس یازدهم گذشت بنظر میرسد قالیباف نیز صحن مجلس را با مناظره‌های انتخاباتی اشتباه گرفته است و در حال تصویرسازی برای انتخابات ریاست‌جمهوری است و همچنان روحانی را رقیب خود می داند.
اکنون در آستانه رویکرد جدید غرب به پرونده هسته ای ایران و” برجام “هستیم ودر دولت نیم خیزی برای مذاکره به امید برداشتن تحریم ها برداشته شده است.
اما قالیباف در دیدار اخیر خود با سفیر ترکیه در تهران گفت “پایه‌های اقتصاد داخلی ایران در شرایط تحریم محکم‌تر شد”.این نگاه رئیس مجلس به اقتصاد کشور در حالی است که تنها دو روز بعد از این اظهارات در جایی دیگر وضعیت معیشتی جامعه را آنقدر سخت توصیف کرده بود ، بطوری که به گفته او “پدران شرمسار خانواده ها ” هستند.این تناقض گویی ها ، نگرانی ها را نسبت به عملکرد آینده مجلس بیشتر کرده است.
هنوز مدت زیادی از عمر مجلسی که توصیف “انقلابی” بر آن شده ، مانده است و اگر در بر همین پاشنه بچرخد این مجلس بیش از آن که عامل توسعه باشد مانع توسعه خواهد بود و مرهمی بر زخم های کهنه جامعه نخواهد شد.
