آوای بوشهر؛ زیبایی از موضوعاتی ست که بشر همواره به آن توجه داشته و به فراخور شرایط، امکانات و توان مالی خود، تلاش کرده تا چهره و سیمای زیباتری را از خود به نمایش بگذارد.
به گزارش آوای بوشهر؛ امروزه با توجه به جمعیت بالای جوان و میانسال و نیز همگام با پیشرفت های دنیا در کارهای زیبایی، با تقاضای رو به رشد جامعه در این زمینه مواجهیم که بخش عظیمی از سرمایه گذاری ها را به این حرفه سوق داده؛ در این میان متاسفانه برخی از افراد سودجو از این فرصت سو استفاده کرده و بدون داشتن مدرک مرتبط و مجوزهای قانونی حتی در آرایشگاهها اقدام به ارائه ی خدماتی می کنند که می بایست صرفا توسط پزشک و در مطب انجام شود.
پر واضح است که کار سنتی آرایشگرها اصلاح صورت، رنگ مو، آرایش،شنیون، کراتین، مانیکور و پدیکور می باشد و هرگونه کار تهاجمی و نیمه تهاجمی مانند خراش، زخم کردن و یا تجویز و تزریق هر نوع دارو به پوست که با آسیب به بافت پوست همراه باشد مانند انواع لیزر،خالبرداری، میکرونیدلینگ،مزوتراپی، بوتاکس، rf فرکشنال، دستگاههای تولید پلاسما(فیان و فلینگز)، پلاسما تراپی و پلکسر، لیفت جراحی و ِغیر جراحی پلک،کوچک کردن بینی،چال گونه، پیرسینگ گوش، کرم پودر دائم(bbglow)، همه و همه قانونا در حیطه ی اختیارات پزشک است؛ گرچه گزینه ی آخر هنوز از نظر پزشکان نیز مورد تایید نیست و نمونه ی بارز دخالت مستقیم و بی ملاحظه و غیر قانونی در امور پزشکی می باشد.
قابل ذکر است که هیچگونه قانون و تسهیلاتی مبنی بر اینکه ارایشگرها بتوانند صرفا با گرفتن مدرک، تکنیک های فوق را انجام دهند وجود ندارد و هر گونه عوارضی احتمالی ( عفونت، آلرژی، لک،نکروز،آسیب بافتی،آسیب عروق و اعصاب،انتقال عفونت) که بعد از آن بوجود بیاید بر عهده ی فاعل است و تنها پزشک آگاهی لازم برای پرهیز از آنها و یا درمان موارد پیش آمده را دارا می باشد.
همچنین پروسه هایی که باعث خون ریزی یا ایجاد خراش و زخم می شوند بالقوه امکان انتقال عفونت هایی مانند hiv را دارند و فقط کادر بهداشت و درمان با نحوه ی بی خطرسازی و اصول اولیه استریلیتی و بی حسی ها آشنایی دارند؛ ولی متاسقانه این اقدامات در فضای مجازی، آزادانه و بطور وسیعی توسط برخی آرایشگاهها تبلیغ و انجام شده و در مواردی حتی به صورت سیار در منازل صورت می گیرد.
علاوه بر این، این روزها شاهد رشد آرایشگاههایی با عنوان کلینیک های زیبایی در سطح شهر جم هستیم که اصلا پزشک در محل وجود ندارد که در اینصورت نوشتن نام کلینیک کاملا غیر قانونی ست و جالب تر اینکه بعلت وجود افراد ذی نفوذ، دستگاه های متولی تا کنون هیچگونه ورودی در این مورد نداشته اند زیرا درصورت بروز عوارض، باید شاکی خصوصی برای اقدام قانونی علیه این مراکز وجود داشته باشد که معمولا مردم شاکی مراکز زیبایی نمی شوند.
مسئله اینجاست که اینگونه مراکز که گاها تنها با گذراندن چند روز کلاسها و کارگاههای برگزار شده توسط شرکتهای فروش دستگاههای رده چندم و گاها قاچاق پزشکی، اجازه ی دخالت در امور پزشکی را به خود می دهند از چه مرجع قانونی مجوز چنین اقداماتی را گرفته اند و آیا دستگاه های نظارتی امور بهداشتی و درمانی از فعالیت های شان مطلع اند؟ این مراکز چطور جوابگوی عوارض احتمالی اقدامات خود خواهند بود و آیا اصلا تجهیزات، امکانات و علم برخورد با آن عوارض را دارند؟ چه کسی بر کیفیت فعالیتهایشان نظارت دارد؟ اصول استریلیتی و کنترل عفونت و بی خطر سازی و دفع زباله های عفونی خود را چطور انجام می دهند؟ در حالی که تنها پزشکان و دندانپزشکان و آزمایشگاه ها به عنوان محل های قانونی، ملزم به بی خطر سازی و دفع سالم زباله های عفونی شده اند و این زباله ها توسط شهرداری فقط و فقط از پزشک تحویل گرفته شده و به بخش زباله سوز بیمارستان تحویل داده می شود.
لازم به ذکر است پزشکان جهت تاسیس مطب ملزم به گرفتن پروانه ی فعالیت از نظام پزشکی محل و نصب آن در اتاق معاینه و در معرض دید مراجعین هستند ؛ سازمان نظام پزشکی در هر استان موظف است کلینیک ها و مطب هایی که پزشک ندارند یا در ماه فقط در روزهای خاص پزشک وجود دارد را شناسایی کرده و نسبت به تعطیل بودن مطب در باقی روزهای ماه نظارت و اقدامات لازم و فوری را به عمل آورد به طوری که فقط و فقط در صورت حضور پزشک مطب باز باشد؛ زیرا واگذاری یا اجاره ی مطب به غیر به صورت اجاره ای، جانشینی، پزشک پروازی و … مطلقا ممنوع می باشد.
