این دشمنان قسم خورده ملت ایران اگر روزگاری ادعا می کردند اختلاف ما با دولت ایران است و مردم را در این معادلات دخیل نمی کنیم، ولی امروز می بینیم که چگونه نقاب از چهره برداشته، در پی انتقام از ملت هستند.
نظر به اینکه مردم ولی نعمتان این انقلاب و نظام مقدس هستند و ثابت کرده اند در سخت ترین شرایط نیز دست از آرمانهای مقدس انقلاب برنخواهند داشت، می طلبد در چنین شرایطی مسئولین نیز بعنوان خادمان مردم در فراهم آوردن رفاه آنان وظیفه خود را به خوبی انجام دهند؛ این انجام وظیفه از تامین مایحتاج مردم خواهد بود تا دور زدن تحریم ها و خنثی سازی مکاید دشمن، از تنظیم بازار و برخورد با محتکران خواهد بود تا ایجاد امنیت شغلی و کاهش نگرانی کارگران.
یکی از مواردی که همیشه مورد انتقاد قشر کارگر بوده تعویق در پرداخت حقوق از سوی برخی پیمانکاران است؛ از یک ماه تعویق گرفته تا چهار ماه و حتی بیشتر! ولی آیا با حقوق کارگری که گاها زیر ۵۰۰ هزار تومان در ماه است می شود زندگی کرد؟ پاسخ به این سوال به همان اندازه سخت است که زندگی بر خانواده های این کارگران! ولی وفاداری، صبوری و قناعت را تنها می توان در مردم مستضعف جستجو کرد همانطور که بارها و بارها نشان داده اند.
نباید فراموش کرد در نبرد اقتصادی ملت ایران با دشمنان قسم خورده، کارفرمایان بد حسابی که از پرداخت به موقع حقوق و مزایای کارگران امتناع می کنند در حقیقت در صف دشمن ایستاده اند و به آنها در عاصی کردن مردم کمک می کنند! چه کسی می تواند بهتر از چنین کارفرمایانی عرصه را بر مردم و نظام تنگ کرده و موجب ایجاد جنگ روانی و القاء فضاهای کاذب بحران گردد؟ آیا بهتر نیست در این خصوص دقت بیشتری شود و به هر شکل ممکن آن را در این مقطع حساس مدیریت کرد؟
مسلما در اقتصاد مقاومتی تنها راهکارهای اجرایی صرف مد نظر نیست، بلکه ضمن ارائه تئوری های دفاعی، در بسیاری موارد نیز باید نقاط ضعف را برطرف کرده و روزنه های بروز یاس و ناامیدی را مسدود سازیم.
