بشنوید از قصه پر غصه آخرین قطره های آب در جم اینبار با همکاری اوقاف و منابع آب
وقتی مجبور می شویم برای پیگیری یک بحران فقط آدرس محل را تغییر دهیم
متن زیر خبری است که هفته ی گذشته در خصوص حمل آب از پالایشگاه گاز فجر جم به شهرک ها نوشتیم
ریشه بحران آب جم اینجاست+تصاویر
آوای بوشهر؛ سال هاست که دشت های جم و ریز ممنوعه شده اند و دیگر آبی نمانده تا بتوان با آن گلوی صحرایی را تر و نهالی برآورد با این وجود اما پمپ های آب صنعت، همچنان دارند ته مانده امید فردای جم را سرمی کشند و شاید چندان هم به مصیبتی که بر دشت های جم می رود توجهی نکنند.
به گزارش آوای بوشهر؛ امروز شرکت پالایش گاز فجر جم که نقشی بزرگ در فاصله معنادار عمق آب سفره های زیرزمینی دشت های جم و ریز دارد نه تنها دشت ریز را طی ده ها سال به ورطه نابودی کشانده تا آب مورد نیاز تولید را تامین کند که روزانه هزاران لیتر آب را به شهرک های مسکونی پارس جم هم منتقل می کند!
تانکرهای بزرگ به جای آنکه آب مورد نیاز پالایشگاه و شهرک های مسکونی نفت را از آب شیرین کن های عسلویه تامین کنند همچنان سفره های زیرزمینی جم و ریز را به تاراج می برند.
ادامه این وضعیت به بازگشت ناپذیری حجم آب سفره های زیرزمینی حتی در صورت بارش های مطلوب چندساله، منجر شده و مردم شهرستان جم به ویژه کشاورزان بومی را زمین گیر خواهد کرد.
امید است مسئولان امر در شهرستان، بر اساس پیوست های زیست محیطی صنعت، دیگر اجازه برداشت آب از دشت های جم و ریز را ندهند که یقینا این وضعیت نه در دراز مدت که در کوتاه مدت، مصیبت بزرگ تر از امروز را برای مدیریت شهرستان و نیز حیات مردم به همراه خواهد داشت.
اما حالا می‌خواهیم موردی دیگر را اضافه کنیم، شرکت فجر جم با اجاره قطعه زمینی از محل موقوفه زایر حسین ریزی،و حفر چاه عمیق، آب را به پالایشگاه منتقل می کند و شوربختانه اجاره سالانه آن را بصورت مداوم به اوقاف و منابع آب می پردازد.
سوال این است، چرا فجر جم این هزینه را برای تامین آب از آبشیرین کن های عسلویه انجام نمی دهد؟
و در مقابل چرا باید موقوفه ای منبع درآمدش از طریق ضرر به مردم باشد؟
به نظر می رسد، مدیران این شرکت متمول، برای خوشایند مدیران عالی، چشم خود را بر بدیهی ترین حقوق بشر بسته اند./آوای بوشهر
