چراکه بطور مثال اگر کشک غیربهداشتی و غیرپاستوریزه برای طبخ آش به کار گرفته شود علاوه بر ایجاد مشکلات گوارشی حتی می تواند موجب بروز بیماری ‘تب مالت’ شود.
بنابراین بهتر است در تهیه آش و حلیم مورد نیاز در این ماه توجه به مسائل ذیل را به خاطر بسپاریم:
۱) فروشندگان برای عرضه آش و حلیم باید از ظروف یکبار مصرف با پایه گیاهی و تجزیه پذیر یا ظروف سلولزی -ظروف با منشاء نشاسته- استفاده و از عرضه آش در ظروف پلی اتیلنی -نوعی پلاستیک- خودداری کنند. زیرا اگر آش در ظروف شفاف و پلاستیکی عرضه شود، ممکن است مواد پلیمری آنها براثر حرارت جدا شده و خورده شود؛ این مواد خاصیت سرطان زایی دارد.
۲) خرید آش و سایر مواد غذایی محلی از دست فروشی ها مخاطرات بهداشتی فراوانی به دنبال دارد به ویژه آنکه احتمال بروز بیماری ها و آلودگی های اینگونه موادغذایی در فصل گرما، افزایش می یابد.
۳) مردم باید آش، حلیم و رشته خشکبار خود را حتما از واحدهای صنفی دارای پروانه کسب تهیه کنند.
۴) طباخان مواد غذایی از آش گرفته تا حلیم باید بهداشت فردی، بهداشت عمومی، بهداشت وضعیت مکان صنفی و بهداشت ظروف -استفاده از ظروف یکبار مصرف گیاهی- را رعایت کنند.
۵) طباخان برای پخت غذاها باید از روغن با اسید چرب ترانس پایین -روغن مطلوب پخت- استفاده کنند ؛ روغن چند بار مصرف و تغییر رنگ یافته یا سیاه رنگ برای طبخ غذاها ممنوع است.
۶) برای پخت غذاها بایستی از نمک تصفیه شده ید دار استفاده شود.
۷) مراحل شستشو و گندزدایی سبزی آش باید کاملا رعایت شود ، واحدهای صنفی برای تهیه غذاهای خود می توانند از سبزی های بسته بندی شده دارای مجوز وزارت بهداشت استفاده کنند.
۸) واحدهای صنفی نباید از رشته های فله ای برای پخت آش استفاده کنند البته برخی از رشته های فله ای دارای پروانه وزارت بهداشت هستند اما به هرحال آنان باید از رشته های کارخانه ای دارای پروانه وزارت بهداشت استفاده کنند.
۹) بهتر است مردم برای تهیه آش از بیرون منزل، تا حدممکن با خود ظرف ببرند تا از بهداشتی بودن آن مطمئن باشند.
۱۰) بهتر است مردم آش را از مغازه هایی خریداری کنند که تولید و فروش آن مغازه بالا باشد؛ مغازه باید شلوغ باشد تا مطمئن باشیم که غذاها به روز تهیه می شوند.
۱۱) تهیه آش از دست فروش ها بسیار اشتباه است و آش باید از گرد و غبار و حشرات، دور باشد.
معمولا اگر آش غلیظ باشد، باید به ‘ماندگی’ آن شک نماییم. البته برخی سودجویان آش های مانده را با آب مخلوط کرده و دوباره آن را رقیق می کنند، بنابراین چندان نمی توان از روی غلظت و رقیق بودن آش درباره بهداشت آن، قضاوت کرد.
