حسن محدث‌زاده
سایت خبری آوای بوشهر که خاستگاه مدیران و نویسندگانش به شهرستان جم بر‌می‌گردد، نوشته است که سیدجلال حق‌شناس رییس اصولگرای شورای اسلامی این شهرستان که از یاران و حامیان شیخ موسی احمدی به شمار می‌آید زبان به انتقاد از شیخ محاسن سفید جنوب استان در مجلس باز کرده و او را به «سکوت، اهمال، عدم مسئولیت‌پذیری، بی‌توجهی، بی‌تفاوتی، کوتاهی، بی‌خیالی و پنهان‌کاری» در خصوص پیگیری نکردن وصول عوارض آلایندگی صنایع آلاینده پارس جنوبی متهم کرده است. در این خصوص ذکر چند نکته قابل تامل است:
۱ نمایندگان جنوب استان در ادوار مختلف مجلس با وجود آنکه باید وکیل مدافع مردم باشند اما چون برای گرفتن امتیاز استخدام، پرواز، انتصاب نزدیکان به سمت‌ها و… نیازمند صنعت نفت هستند، در مواقع حساس، زبان‌شان یا در خواب فرو می‌رود و یا اینکه آنچنان رسا و برنده نیست که باطلی را ببرد و حقی را بستانند.
در دور قبل هم شاهد بودیم که با سکوت نماینده وقت مجلس، بخش‌هایی از استان‌های فارس و هرمزگان به عنوان مناطق متاثر از آلایندگی پارس جنوبی معرفی شدند در حالی که وجود کوه‌های بلند قامت، علامت سوال بزرگی برای چگونه تاثیرپذیری مناطق فارس ایجاد کرده بود اما الماسی نخواست یا نتوانست مانع از این خبط شود.
حال بنا به ادعای حق‌شناس، این بار باید در دوره شیخ موسی شاهد خط قرمز کشیدن و یا کاهش اعتبارات آلایندگی باشیم.
۲ حق‌شناس به عنوان یکی از اصولگرایان شناخته شده در جنوب استان که در دور قبل در زمین شیخ موسی بازی می‌کرد، این بار و در آستانه پنجمین نامزدی احمدی در انتخابات مجلس، احتمالا خواسته است تا با طرح این انتقاد، خط کشی خود را با اردوگاه شیخ پررنگ کرده و این بار برای یاری دیگر بکوشد. اگر این گزاره صحت داشته باشد، بی‌تردید، اسفند سختی در پیش روی احمدی برای هت‌تریک است.
انتقاد حق‌شناس را نباید فقط یک تلخ‌زبانی شخصی دانست بلکه او از سویی نماینده مردم در پارلمان محلی است و از سویی دیگر با گروه‌ها و نحله‌‌های اصولگرا، نشست و برخاست موثر دارد. آنچه که به نظر می‌رسد این بار بعید است که اصولگراها پیشاپیش، تمام تخم‌مرغ‌‌های خود را در سبد نماینده مععم بگذرانند.
ترکیب اعضا نشست رمضانی اصولگرایان با شیخ موسی در مرکز استان و گفت و شنودهای آن نشست، این گزاره را به شدت تقویت کرده است.
۳ نکته خنده دار اینکه، قانون‌گذار عوارض آلایندگی را برای جریمه صنایع آلاینده قرار داده است تا برای رهایی از تنبیه مالی، صنعت خود را پاکیزه و سبز کنند اما شوراها، شهرداری‌ها،استانداری،فرمانداری و… خوشحال و شادمانند که صنایع،آسمان و زمین و دریا را خط‌خطی کنند تا در عوض آن، چندرغازی پول بستانند. مدیران مرفه نفتی هم از این مفت خوری بدشان نمی‌‌آید. هر دو طرف راضی. به قول فردوسی‌پور ما باید همه چیزمان به هم بیاید…
ممکن است خرده بگیرید که حالا شیخ مطالبه‌گر عوارض آلایندگی باشد یا خیر. قطعا نماینده باید این عوارض را با اولویت جمع‌کردن فلرهای سم‌زا پیگیری کند. وقتی از انجام این مهم به هر دلیل عاجز و ناتوان است لااقل با ادعای سابقه قضاوت و حقوق‌دانی، نمی‌تواند به اندازه آسفالت چند کوچه و خیابان،حق مردم را استیفا کند؟
